Gaan na inhoud

Eenwielfiets

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Moderne eenwielfiets

'n Eenwielfiets word dikwels beskryf as 'n fiets met slegs een wiel.'n Eenwieler het geen versnellings of vrywiel nie, dus moet die ryer bly trap om te ry. Verder ontbreek 'n fietsketting en die trapas is direk op die wiel gemonteer. Eenwielerry is Nederland se jongste fietssport.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]
'n Outydse "high bi", ook genoem penny-farthing, was die voorloper van die eenwieler

Die geskiedenis van die eenwielfiets begin met die uitvinding van die fiets. Die Duitser Karl Drais (1785-1851) het die loopfiets ontwerp: 'n houtbalk met twee wiele en 'n stuurmeganisme; voortbeweeg deur met jou voete op die grond te skop. In 1870 ontwerp James Starley 'n unieke fiets wat die "hoë bi" genoem is en opgebou was uit 'n baie groot voorwiel en 'n klein agterwiel. Dié fiets was die inspirasie vir die ontwikkeling van die eenwielfiets.

Omdat eenwielers meer vaardigheid vereis om te bemeester as gewone fietse, word hulle veral deur vermaakkunstenaars gery. Entoesiastiese eenwielryers het saam met fietsvervaardigers nuwe ontwerpe uitgedink, soos die saallose eenwielers en hoë eenwielers (die giraffe).

Hoë eenwielfietse in 'n sirkus. Die fiets het 'n trapas bokant die wiel en 'n fietsketting loop af na die wiel toe.

Bergfietse met een wiel

[wysig | wysig bron]

Bergeenwielfietse kombineer bergfietsry met sekere proefuitdagings. Die uitdaging hier, is om oor 'n langer afstand oor moeilike terrein te ry. Dikwels word die term municycling (of kortweg muni) gebruik, na die Engelse mountain unicycling.

'n Bergeenwielfiets het 'n groter wiel as die meeste standaard- en vrystyl-eenwielers, naamlik 24, 26, 29 of selfs 36 duim. Die eenwielfiets het 'n dik terreinband en dikwels 'n ruggraat-as en -kranke; die kroon van die raam is plat en die raam word van sterk CrMo of aluminium gemaak. Die saalpen is dikwels 25,4 mm of 27,2 mm, dikker dan die 22,0 mm van die standaardeenwielfiets en dus ook sterker.

Proewe

[wysig | wysig bron]

By proewe beweeg die ryer oor hindernisse van watter aard ookal geskik is. Dit kan op 'n terrein gehou word of in 'n stadsomgewing. Die uitdaging is om van punt A na punt B te vorder sonder om te val.

Straatry

[wysig | wysig bron]

Straatkompetisies kombineer proewe met vrystyltegnieke en dié dissipline word meestal in 'n stedelike omgewing beoefen. Hierby speel sowel die tegniese moeilikheidsgraad as kreatiwiteit 'n groot rol.

Ongewone vorme van eenwielers

[wysig | wysig bron]

Sien prentjie regs.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]