Egeïese eilande
Die Egeïese eilande (Grieks: Νησιά Αιγαίου, Nisiá Aigaíou; Turks: Ege Adaları) is die groep eilande in die Egeïese See, met die Griekse vasteland in die weste en noorde en Turkye in die ooste. Dit het 'n oppervlakte van 3 660 km² en 'n bevolking van sowat 220 000 (in 2005). Die eiland Kreta baken die see na die suide af, met Rhodos, Karpatos en Kasos in die suiooste. Die antieke Griekse naam van die Egeïese See, archipelagos (ἀρχιπέλαγος), is later vir die eilande gebruik en verwys nou oor die algemeen na enige eilandgroep.
Die meeste van die eilande behoort aan Griekeland en word verdeel onder nege administratiewe streke. Die enigste groot eilande wat aan Turkye behoort, is Imbros (Gökçeada) en Tenedos (Bozcaada) in die noordoostelike deel van die see. Verskeie kleiner eilande aan Turkye se weskus val ook onder Turkse heerskappy.
Die eiland het warm somers en gematigde winters, dus 'n warmsomer- Mediterreense klimaat (Csa in die Köppen-klimaatklassifikasie).
Groepe eilande[wysig | wysig bron]
Die Egeïese eilande word tradisioneel in sewe groep verdeel. Van noord na suid is hulle:
- Die Noord-Egeïese eilande
- Eubea
- Die Sporades ("Noord-Sporades")
- Die Kuklades
- Die Saroniese Eilande
- Dodekanesos ("Suid-Sporades")
- Kreta
Die term "Italiaanse Eilande van die Egeïese See" (Italiaans: Isole Italiane dell’Egeo) word soms gebruik vir die Egeïese eilande wat in die Italiaans-Turkse Oorlog in 1912 deur Italië verower en volgens die Verdrag van Lausanne van 1923 tot 1947 geannekseer is: Dodekanesos, insluitende Rhodos en Kastellorizo. In die vredesverdrag van 1947 is die eilande aan Griekeland oorgedra.
Biskopsetels[wysig | wysig bron]
Antieke biskopsetels van die Romeinse provinsie Insulae (die Egeïese eilande) het die volgende titulêre setels in die Annuario Pontificio gelys:[1]
- Astypalaea
- Carpathus
- Cos
- Ios
- Lemnus
- Lerus
- Nisyrus
- Parus
- Samos
- Scyrus
Antieke biskopsetels van die provinsie Lesbos (die Egeïese eilande) het die volgende titulêre setels in die Annuario Pontificio gelys:[1]
- Eressus
- Methymna
- Mitylene
- Strongyle
- Tenedus
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 ISBN 978-88-209-9070-1), "Sedi titolari", pp. 819-1013
Skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Egeïese eilande.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
