Glos (teks)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Hierdie is 'n glos.
'n Voorbeeld van glos in Hindi-Urdu. Hier is 'n paar verse deur Faiz Ahmed Faiz.
'n Voorbeeld van die gebruik van glosse in Hindi-Urdu. Hier is 'n paar verse deur Faiz Ahmed Faiz, tesame met kommentaar in glosse.
Die glosse in hierdie Latynse kodeks, Glosas Emilianensesare, word beskou as die eerste frases in die Kastiliaanse taal.

'n Glos of glosse, van die Griekse γλώσσα, is 'n aantekening wat by 'n ander teks geskryf word.

Glosse verskaf dikwels kommentaar op die teks, waardeur dit beter te begryp is. In die antieke geskiedenis, toe mense boekrolle gebruik het, is dit gedoen deur die kommentaar in die middel van die teks by te voeg (interlineêr), waardeur dit by 'n volgende kopie onduidelik kon word wat in die oorspronklike teks gestaan het. Aan die einde van die Keisertyd geword egter meer gereeld kodekse gebruik, oftewel egte boeke met bladsye.

In ou handskrifte hou mens rekening met hierdie soort opmerkings deur ekstra breë marges te gebruik. In die middeleeue word daar dikwels op hierdie wyse verder kommentaar gelewer op werke wat uit die Klassieke era oorgebly het.

Hierdie breë marges vind ons ook in die oudste gedrukte boeke. In ou geskrifte kan mens rondom 'n kort teks in die middel van die bladsy soms 'n hele reeks glosse vind, van binne na buite in chronologiese volgorde geplaas. Hulle kan ook 'n in gedrukte boek so georden wees. Hierdie kommentare, soos op die Codex Justinianus, dra so by tot die verdere ontwikkeling van bepaalde teologiese, juridiese, filosofiese en wetenskaplike ontwikkelings. Later gebruik mense hiervoor (voet)notas. Ook die rabbynse literatuur, byvoorbeeld die Talmoed, is op hierdie wyse in die loop van die eeue van 'n meervoud glosseringe voorsien.