Heino

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Heino
Heino in 2013
Agtergrondinligting
GeboortenaamHeinz Georg Kramm
Gebore13 Desember 1938 (1938-12-13) (85 jaar oud)
Düsseldorf, Duitsland
GenresSchlager, Volksmusiek
WebwerfHeino.de

Heino (13 Desember 1938 gebore as Heinz Georg Kramm) is 'n Duitse sanger van Schlagermusiek en tradisionele Volksmusiek. Omdat in totaal meer as 50 miljoen van sy speelplate verkoop is, word hy as een van die mees suksesvolle Duitse musikante van alle tye geag.[1]

Heino is bekend vir sy diep baritonstem en kenmerkende kombinasie van ligblonde hare en donker sonbril (wat hy dra weens 'n eksoftalmus-kondisie). Hy woon in die historiese herstellingsoord Bad Münstereifel waar hy tot en met Junie 2012 'n kafee besit het.[2] Sy belangstelling in musiek het in 1948 ontstaan toe sy ma vir hom 'n trekklavier geskenk het, alhoewel sy gesin dit kwalik kon bekostig.[3][4]

Lewe[wysig | wysig bron]

Heino is op 13 Desember 1938 in Düsseldorf-Oberbilk, Duitsland, gebore, as die tweede kind van Heinrich en Franziska Kramm. Sy pa was 'n tandarts en Rooms-Katoliek terwyl sy ma 'n Protestant was. Sy oupa was orrelis by die Katedraal van Keulen. Twee van sy neefs was ook Katolieke priesters. Heino se pa is opgeroep vir krygsdiens in die Duitse weermag tydens die Tweede Wêreldoorlog, en het op 2 August 1941 gesneuwel met die inval in die Sowjet-Unie.[3]

Tot 1945 het Heino saam met sy ma en ouer suster Hannelore in Pommere gewoon. In 1945 het hy begin skoolgaan in Großenhain, Sakse. Ná 1952 gaan hy na Düsseldorf waar hy aanvanklik as bakker en banketbakker opgelei word.[5] In Junie 1959 trou hy met die 18-jarige Henriette Heppner. Hul enigste seun, Uwe, is in 1962 gebore, waarna hulle skei. In 1965 trou hy met sy tweede vrou, Lilo Dahmen, maar in 1978 eindig hierdie huwelik ook in 'n egskeiding. Lilo sterf op 28 Januarie 2010 aan kanker.

In 1968 word hy buite-egtelik die vader van 'n dogter Petra. Die ma pleeg in 1988 selfmoord, en ook die dogter in November 2003.

Heino het sy derde vrou, Hannelore Auer, in 1972 by die Mejuffrou Oostenryk-kompetisie in Kitzbühel ontmoet. Hulle is in April 1979 getroud, en sy het sy sakebestuurderes geword. Die egpaar woon in Bad Münstereifel. In 2004 het Hannelore 'n hartaanval gehad, en om hierdie rede het Heino sy loopbaan afgeskaal.

Heino het opmerklike eksoftalmus weens Basedowse krankheid.[6] Om hierdie rede dra hy altyd 'n donkerbril tydens publieke optredes, en dit het tewens vir hom 'n handelsmerk geword. In 'n Duitse nuusberig van 2014 word Heino aangehaal as sou hy naak voel sonder sy donkerbril, en dat hy in sy testament bepaal dat hy met die donkerbril aan begrawe sal word.[7] Weens sy ligte hare en vel het sommige mense al gedink dat hy die donkerbril weens albinisme dra.

Musiek[wysig | wysig bron]

Heino in 2009

Sy verhoognaam is daaraan te danke dat sy suster Hannelore dit moeilik gevind het om sy doopnaam "Heinz Georg" reg uit te spreek.[5]

In 1961 het hy vir die eerste keer opgetree, en wel met die OK Sangers-trio. In the mid-1960's het Heino roem verwerf en het dikwels in Duitse musiektrefferlyste gefigureer. Hy het ook dikwels in Duitse televisieprogramme soos ZDF-Hitparade, Musikantenstadl en ZDF-Fernsehgarten opgetree. Meeste van sy opnames was populêre weergawes van tradisionele volskliedjies. "Blau blüht der Enzian" ( "blou blom die gentiaan"), 'n verwerking van die volksliedjie "Das Schweizermädel" ("die switserse meisie"), is byvoorbeeld een van sy kensketsende liedjies.

In Februarie 2013 het Heino 'n nuwe album vrygestel, genaamd "Mit freundlichen Grüßen" (met beste wense), wat die toppunt van die Duitse album-trefferslyste gehaal het. Dit was Heino se eerste nommer een album in Duitsland. Die speelplaat bestaan uit 'n versameling bewerkings van gewilde Duitse liedjies van ondermeer Die Ärzte, Peter Fox ('n musikant) en Rammstein. Gevolglik is dit 'n Pop-Rock/Metal-speelplaat eerder as Heino se tiperende Schlager en Volksmusiek-style. Die album het Goud verwerf vir die meer as 100,000 verkope daarvan.

In Desember 2014 het Heino weereens 'n nuwe album vrygestel, genaamd "Schwarz blüht der Enzian" (swart blom die gentiaan), 'n verwysing na een van sy grootste treffers "Blau blüht der Enzian" (Blue Blooms the Gentian) sowel as die Rock/Metal-styl van hierdie speelplaat waarin sommige van sy eie liedjies naas tradisionele Duitse Volksmusiek ingesluit word.

In November 2016 het Heino die vrystelling van sy nuwe Kersalbum, "Mit weihnachtlichen Grüßen" (met kersgroete) aangekondig, wat 'n duet duet met sangeres Sarah Jane Scott insluit.[8]

Na 'n loopbaan van 50 jaar, het Heino op 30 September 2018 sy finale toer van 2019 aangekondig, met die vrystelling van sy laaste album “...und Tschüss, das letzte Album” (...en totsiens, die finale album). Die album bestaan uit 36 liedjies, hoofsaaklik die tradisional Duitse volksliedjies wat vir hom roem verwerf het.[9] Nietemin het hy later 'n toer aangekondig vir die herf van 2020 waarin hy klassieke musiek uitvoer.[10]

Onvolledige lys van liedjies[wysig | wysig bron]

Heino met sy gade Hannelore in 2008
  • "Jenseits des Tales" (1966)
  • "Wenn die bunten Fahnen wehen" (1967)
  • "Wir lieben die Stürme" (1968)
  • "Zu der Ponderosa reiten wir" (1968)
  • "Bergvagabunden" (1969)
  • "Bier her, oder ich fall um" (1969)
  • "Wenn die Kraniche zieh'n" (1969)
  • "Karamba, Karacho, ein Whisky" (1969)
  • "In einer Bar in Mexico" (1970)
  • "Hey Capello" (1970)
  • "Mohikana Shalali" (1971)
  • "Blau blüht der Enzian" (1972)
  • "Carneval in Rio" (1972)
  • "Tampico" (1973)
  • "La Montanara" (1973)
  • "Edelweiß" (1973)
  • "Schwarzbraun ist die Haselnuss"
  • "Das Polenmädchen" (1974)
  • "Die schwarze Barbara" (1975)
  • "Komm in meinen Wigwam" (1976)
  • "Bier, Bier, Bier" (1980)
  • "Junge" (Die Ärzte-bewerking, 2013)
  • "Sonne" (Rammstein-bewerking, 2013)
  • "Schwarz Blüht der Enzian" (2014)

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Heino vs. Campino: Ich habe 50 Mio Platten verkauft – das schaffen die nicht mehr - Rolling Stone" (in Duits). Rollingstone.de. 21 Februarie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Februarie 2014. Besoek op 15 Augustus 2013.
  2. Heino sluit sy kafee
  3. 3,0 3,1 "Tuisblad" (in Duits). Heino.de. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Junie 2018. Besoek op 15 Augustus 2013.
  4. "The Stories of 10 People Featured on Historically Bad Album Covers" (in Engels). Mental Floss. 10 Oktober 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Februarie 2020. Besoek op 15 Augustus 2013.
  5. 5,0 5,1 Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Official Web Site
  6. "Die hässlichsten Albumcover - Gruselkabinett im Plattenschrank - SPIEGEL ONLINE". Einestages.spiegel.de. Besoek op 15 Augustus 2013.
  7. http://www.t-online.de/unterhaltung/stars/id_70289534/heinos-letzter-wille-tod-mit-brille-.html
  8. "Mit weihnachtlichen Grüßen" (in Duits). Heino.de. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Augustus 2017. Besoek op 17 November 2016.
  9. "und Tschuess - Das letzte Album" (in Duits). Heino.de. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 September 2019. Besoek op 30 September 2018.
  10. https://www.swr.de/swr2/musik-klassik/heino-goes-klassik-100.html

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]