Heliopolis (antiek)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Al-Masalla-obelisk, die grootste monument van Heliopolis wat behoue gebly het.

Heliopolis was een van die oudste stede van Antieke Egipte; dit was die hoofstad van die 13de nomos (distrik) van Benede-Egipte. Dit is tans op die noordoostelike grens van Kaïro geleë.

Die Antieke Egiptiese kultussentrum Joenoe is deur die Grieke Heliopolis hernoem uit erkenning van die feit dat die songod, Ra (Helios in Grieks), daar aanbid is. Joenoe word in die Piramidetekste die "Huis van Ra" genoem.[1]

Heliopolis is bewoon sedert die voordinastiese tydperk van Egipte,[2] met groot bouprojekte tydens die Ou en Middelryk. Dit is vandag meestal verwoes; sy tempels en ander geboue is gebruik vir die bou van Middeleeuse Kaïro. Die meeste inligting oor die stad kom uit teksbronne.

Die enigste huidige oorblyfsel van Heliopolis is die obelisk van die Tempel van Ra-Atoem in Al-Masalla. Dit is deur Senoesret I van die 12de Dinastie opgerig en staan steeds op sy oorsproklike plek.[3] Dit is 20,73 meter hoog en weeg 120 ton.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Reallexikon der Ägyptischen Religionsgeschichte - Hans Bonnet
  2. Dobrowolska & Dobrowolski. Heliopolis: Rebirth of the City of the Sun. (ISBN 9774160088, ISBN 978-977-416-008-0), 2006, bl. 15
  3. Encyclopædia Britannica, 1911-uitgawe.