Heuningbier

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die term heuningbier verwys na bier wat onder toevoeging van heuning gebrou word (en derhalwe nie aan die vereistes van die Duitse Reinheitsgebot voldoen nie). Die heuning word by die wort of die Jungbier (wat pas ná die hoof-gisproses verkry word) gevoeg. Sodoende is die heuning se suiker aan die verdere gisproses onderworpe, en heuningbier het uiteindelik net 'n ietwat soeter smaak as gewone bier.

Daarnaas kan heuning ook by bier gevoeg word wat klaar gebrou en daarna verhit is om dit te pasteuriseer. Hierdie soort bier is eintlik 'n gemengde drank waarna nogtans nie-amptelik as heuningbier verwys word. Hierdie soort bier het 'n baie soet heuningsmaak.

Soos uit ondersoekings van Germaanse drinkhorings blyk, is heuning reeds deur die Germane by hul bier gevoeg wat tradisioneel van emmerkoring en gars gebrou is - net soos in die geval van heuningwyn. Voordat hop in die Middeleeue as 'n natuurlike preserveermiddel vir bier gebruiklik geword het, het heuning (wat natuurlike, deur bye geproduseerde preserveermiddels bevat) hierdie funksie vervul.[1]

Heuningbier se alkoholgehalte wissel tussen 4,9 en 8 %. Dit word in Europa oorwegend onder name soos Wikingerbier, Odinbräu, Drachenblut en Mede bemark.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]