Gaan na inhoud

Hugbert (Bosoniede)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Hugbert (oorlede 864 in Orbe) van die familie van Bosoniede was die seun van graaf Boso van Arles. Hugbert was ab van Saint-Maurice in Wallis en Hertog van Transjuranië, die gebied tussen die Alpe en die Jura, wat die suidgrens gevorm het van koning Lotarius II van Lotaringe se midderyk. Hy het daardeur die noordelike ingang van die bergpas van Groot St. Bernard onder sy beheer gehad. Hierdie bergpas gee toegang tot die dal van Aosta en daarmee tot die koninkryk Italië. [1]

Deur sy suster Theutberga was hy koning Lotarius II se swaer, en een van sy belangrikste bondgenote, totdat Lothar sy vrou Theutberga in 857 weens ontrou verstoot het. Toe het Hugbert teen Lothar in opstand gekom, kante gewissel en by koning Karel die Kale van die Wes-Frankiese Ryk aangesluit. Toe Lothar in 859 die land om Genève, Lausanne en Sion aan sy oom Lodewyk die Duitser, die koning van die Oos-Frankiese Ryk afgestaan het, het Hugbert se situasie krities geword. Lodewyk het die stryd teen die opstandige Hugbert aan die Welf Konrad II van Auxerre opgedra, wat toe ook vir Hugbert in 864 oorwin en gedood het. Twee jaar later, word Konrad die opvolger van Hugbert met die titel van Markgraaf.

Hugbert was in 864 vir 'n kort tyd ab van die klooster van Lobbes, wat hy, deur sy onmatige lewenswyse, en ten spyte van sy vroeë dood in 'n langdurige krisis gedompel het.

Hugbert se seun was Theobald van Arles.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Pouvoirs, Église et société: France, Bourgogne, Germanie (888-XIIe siècle), Geneviève Bührer-Thierry, Thomas Deswarte, Editions Sedes, 2008, ISBN 2301001180, ISBN 9782301001184