IPTV

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

IPTV, 'n afkorting van Internet Protocol Television, verwys na die digitale verspreiding van televisieprogramme en rolprente oor 'n digitale datanet. Hiervoor word gebruik gemaak van die Internet-protokol (IP).

Die verspreiding van digitale video-gegewens vereis 'n hoë oordragsnelheid van tussen 6 en 16 Mbis/s vir HDTV-programme, afhangende van die kodering. IPTV-dienste baseer dus op hoëspoed-breëbandverbindings soos ADSL2, kabelmodems of VDSL en nuut-ontwikkelde metodes van datakompressie soos VC1 en H.264.

Tans is daar drie verskillende soorte IPTV:

  • TV-uitsaaidienste,
  • Video-op-aanvraag-dienste en
  • internet-TV (waarmee gestoorde video's afgelaai en afgespeel kan word).

Die Internet-protokol is nie beperk op die internet self nie en verwys net na die metode wat vir die verspreiding van video-gegewens gebruik word; IPTV-dienste kan ook deur optiese vesel-, kabeltelevisie- en selfoonnetwerke versprei word. IPTV word onder meer deur sy interaktiwiteit gekenmerk: Aangesien IPTV in 'n soort aanlyn-omgewing aangebied word, is bykomende dienste beskikbaar.