Internasionale Statistiese Klassifikasie van Siektes en Verwante Gesondheidsprobleme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Internasionale Statistiese Klassifikasie van Siektes en Verwante Gesondheidsprobleme, gewoonlik afgekort as die Internasionale Klassifikasie van Siektes, is die internasionale "standaard-diagnosehandleiding vir epidemiologie, gesondheidsbestuur en kliniese doeleindes".[1] Die Engelse naam is International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems, of kortweg International Classification of Diseases (ICD).

Die ICD word bygewerk deur die Wêreldgesondheidsorganisasie (WGO), die gesondheidsowerheid in die Verenigde Nasies-stelsel.[2] Dit is ontwerp as ’n klassifikasiestelsel vir gesondheidsorg. Dit sorteer gesondheidstoestande saam in generiese kategorieë saam met spesifieke variasies en ken aan elk ’n kode toe van tot ses karakters. Groot kategorieë sluit dus ’n stel ooreenstemmende siektes in.

Die drie jongste uitgawes van die ICD is:

ICD-11[wysig | wysig bron]

Werk het in 2007 begin en dit is in Mei 2019 aanvaar.

ICD-10[wysig | wysig bron]

Werk het in 1983 begin en dit is in Mei 1990 aanvaar.

ICD-9[wysig | wysig bron]

Dit is tussen 30 September en 6 Oktober 1975 opgestel.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "International Classification of Diseases (ICD)". Wêreldgesondheidsorganisasie. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Mei 2020. Besoek op 14 Maart 2014.
  2. "About WHO" (in Engels). World Health Organization. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2019. Besoek op 14 Maart 2014.