Jin-dinastie (1115-1234)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vir die dinastie met dieselfde naam van 265-420, sien Jin-dinastie (265-420).
大金
Jin-dinastie
Flag
1115 – 1234 Flag
Ligging of Jin
Ligging of Jin
Die Jin-dinastie (blou) in 1141.
Hoofstad Huining (1122–1153)
Zhongdu (1153–1214)
Kaifeng (1214–1233)
Caizhou (1233–1234)
Taal/Tale Middel-Chinees, Jurgies, Khitan
Godsdiens Boeddhisme
Taoïsme
Konfusianisme
Chinese volksreligie
Regering Monargie
Keiser
 - 1115–1123 Taizoe (eerste)
 - 1234 Modi (laaste)
Historiese tydperk Middeleeue
 - Stigting deur Taizoe 28 Januarie 1115
 - Verowering van Caizhou deur die Mongoolse Ryk 9 Februarie 1234
Oppervlakte
 - 1126 2 300 000 km2
888 035 sq mi
 - 1142 3 000 000 km2
1 158 306 sq mi
Geldeenheid Chinese munte en banknote

Die Jin-dinastie (ou Afrikaanse spelling: Tsjin; 1115–1234), amptelik die Groot Jin (Chinees: 大金, Dà Jīn), is gestig deur die Wanyan-clan van die Jurge-volk, wat die voorouers van die Mantsjoe-volk was wat sowat 500 jaar later die Qing-dinastie gestig het. Die naam Kin word soms gebruik om dit te onderskei van die vroeëre Jìn-dinastie van China waarvan die naam op dieselfde manier gespel word in die Latynse alfabet.[1] Dit is ook bekend as die Jurgiese Dinastie.

Die Jurgiese stamme is verenig deur die hoofman en later eerste Jin-keiser, Wanyan Aguda (keiser Taizu), wat die Khitans se Liao-dinastie verower het. Tydens die bewind van Aguda se opvolger het die Jin oorlog verklaar teen die Song-dinastie en ’n groot deel van Noord-China verower. Die Song het na suid van die Yangtzerivier gevlug.

Die Jin-dinastie is eindelik verslaan deur die Mongoolse Ryk, wat eers Noord-China en daarna die hele China oorgeneem het.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Lipschutz, Leonard (1 Augustus 2000). Century-By-Century: A Summary of World History. iUniverse. p. 59. ISBN 978-0-595-12578-4. Besoek op 28 Junie 2014.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]