Laekostediensterminaal

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Laekostediensterminaal of LCCT (ook bekend as 'n begrotingsterminaal) is 'n spesifieke tipe lughaweterminaal wat ontwerp is met die behoeftes van laekostelugrederye in gedagte. Alhoewel terminale verskillende heffings en koste kan hê, soos algemeen in Europa is, is die konsep van 'n slegs-laekosteterminaal in 2006 deur Tony Fernandes van AirAsia by Kuala Lumpur Internasionale Lughawe bekendgestel. [1]

Die voormalige Kuala Lumpur Internasionale Lughawe Laekostediensterminaal (bo)
en binnekant (onder). Dit is vervang met "klia2" in Mei 2014.

In sommige gevalle boots die ontwerpe van 'n laekostediensterminaal ou ontwerpe van 'n lughaweterminaal na, soos die voormalige lughawe van Hongkong, Kai Tak-lughawe. Met 'n gestroopte lughaweterminaal kan lughawens daaglikse lopende bedryfskoste aansienlik verminder, en sodoende die besparings aan begrotingslugrederye en uiteindelik hul passasiers oordra. Dit behels spesifiek kosteverminderings vanaf normale lughawens in terme van:

  • Fisiese gebou:
    • daar word weggedoen met duur argitektoniese ontwerpe en vervang met eenvoudige boksagtige pakhuisagtige ontwerpe.
    • lae plafonne.
    • staal- en glasstrukture word vermy, wat lugversorging se oorhoofse koste verminder.[2]
  • Geriewe:
    • kleiner keuse vir besoekers in terme van restaurante en belastingvrye winkels.
    • versiering sal meestal lugredery-advertensies wees.
  • Ondersteuningstrukture:
    • lang gange, bewegende wandelpaaie en straalbrûe word dikwels vervang deur vervoer met lughawebusse en instap met lugtrappe. (Dit laat ook vinniger vliegtuigomkeertyd toe, wat landingsfooie kan verlaag en vliegtuigbenutting kan verhoog).
    • Bagasiehantering is baie vereenvoudig, bv. sommige LCCT's het selfs nie eers bagasiekarrousels nie.

Hierdie terminale kan egter ook moderne geriewe soos gratis Wi-Fi en gemaklike lugversorging hê. 'n Duitse studie (Swanson 2007) van koste het getoon dat laekostediensterminale by Maleisië se Kuala Lumpur en Singapoer se Changi Lughawe, lugrederye rofweg 2/3 tot 3/4 van die totale landingskoste by die hoofterminaal gehef is; vir begrotingsensitiewe vervoerders kan enige besparingsvoordeel krities wees.

Begrotingsterminale moet ook oorweeg of hulle slegs begrotinglugrederye of alle lugrederye wil bedien. Op hierdie manier kan 'n terminaal in wese sy laekoste-identiteit verloor.[1] In die geval van Macau-lughawe, "vanuit 'n lughawe-perspektief is dit dikwels duurder om 'n aparte LCCT te hê as om een terminaal vir alle vervoerdertipes te hê, as gevolg van die behoefte om dienste en stelsels te dupliseer, insluitend inweeg, sekuriteit en immigrasie."[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 "Low cost airport terminals still popular in Asia Pacific but declining in significance in Europe". Besoek op 10 Augustus 2015.
  2. Mukherjee, Sharmistha (5 Julie 2014). "Centre to focus on low-cost airports along tourist circuits". Business Standard India. Besoek op 23 April 2018 – via Business Standard.