Gaan na inhoud

Lodewyk van Valois, Hertog van Orléans

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lodewyk van Valois
Hertog van Orléans
Lodewyk van Valois
Lodewyk van Valois
Dinastie Valois
Bewind 13921407
Gebore 13 Maart 1372
Gesterf 23 November 1407
Parys, Frankryk
Saint Denis Basiliek
Opvolger Karel
Gade Valentina Visconti
Kinders Karel, Hertog vanaf Orléans
Johannes, Graaf van Angoulême
Philips, Graaf van Vertus
Margaret, Gravin van Vertus
Vader Karel V (11871226)
Moeder Johanna van Bourbon (11881252)

Lodewyk van Valois (Frans: Louis de Valois, duc d'Orléans) (13 Maart 137223 November 1407) was Hertog van Orléans van 1392 tot met sy dood. Hy was ook Graaf van Valois, Hertog van of Touraine (1386–1392), Graaf van Blois (1397–1407), Angoulême (1404–1407), Périgord, Dreux en Soissons. Lodewyk was die seun van Koning Karel V van Frankryk en Johanna van Bourbon en die jonger broer van Karel VI. In 1389 het hy met Valentina Visconti, dogter van Gian Galeazzo, Hertog van Milaan getrou. Lodewyk het aan die hoof gestaan van die Armagnacs wat in 'n stryd met die Boergondiërs gewikkel was om die mag in Frankryk.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]
Lodewyk saam met sy minnares

Lodewyk het 'n belangrike politieke rol gespeel tydens die Honderdjarige Oorlog. Met die stygende geestesongesteldheid van sy ouer broer Karel die Waansinnige het Lodewyk die regentskap en voogskap van die koninklike kinders met Jan sonder Vrees, Hertog van Boergondië betwis. Die onmin tussen die twee is in die openbaar gevoer en was die bron van politieke onrus in die reeds troebel Frankryk. Lodewyk het die aanvanklike voordeel gehad dat hy van koninklike afkoms was, maar sy karaketer en gerugte van 'n buite-egtelike verhouding met die gade-koningin Isabeau van Beiere gehad het, het hom baie ongewild gemaak. Oor die jare is die kinders van Karel VI op suksesvoille wyse deur beide partye ontvoer en weer gered totdat die Hertog van Boergondië daarin geslaag het om volgens koninklike dekreet die voog van die Dauphin en regent van Frankryk te word.

Lodewyk het egter nie opgegee nie en het talle pogings aangewend om Jan se heerskappy te saboteur onder andere deur die geld wat ingesamel is om Calais, wat toe deur die Engelse beset is, te ontset. Na die voorval het Jan en Lodewyk mekaar openlik bedreig en slegs die tussenbeide tree van Jan van Valois, Hertog van Berry wat beide se oom was het 'n burgeroorlog afgeweer. Op 20 November 1407 is 'n plegtige versoeningseed voor die Franse hof afgelê, maar slegs drie dae later is Lodewyk op brutale wyse in 'n sluipmoord aanval in die strate van Parys dood, toe gewapende mans onder die bevele van Jan sonder vrees hom aangeval het terwyl hy sy perd bestug het en letterlik sy arms afgekap het en hom weerloos gelaat het.

Lodewyk se moord sou 'n bloedvete tussen Boergondië en die Franse Koninklike familie ontlontwat Frankryk vir die volgende sewentig jaar sou verdeel en wat eers beëindig is met die dood van Karel die Stoute, Hertog van Boergondië, in 1477.

Lodewyk se nageslag

[wysig | wysig bron]

Deur sy huwelik met Valentina Visconti:

Sy onegte seun met Mariette van Enghien, Jan van Dunois, is die voorvader van die Hertoë van Longueville.

Voorafgegaan deur:
Dertog van Touraine
13861392
Opgevolg deur:
tot koninklike domein
Hertog van Orléans
1392–1407
Opgevolg deur:
Karel
Graaf van Valois
1386?–1406
Graaf van Beaumont-sur-Oise
bef. 1389–1407
Voorafgegaan deur:
Guy II
Graaf van Blois 1397–1407
Voorafgegaan deur
Jan I
Graaf van Angoulême
1404–1407
Opgevolg deur
Jan II

Verwysings

[wysig | wysig bron]