Makkabeërs

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Makkabeërs (Hebreeus: מַכַּבִּים, Makkabbīm, of מַקַבִּים, Maqabbīm; Latyn: Machabaei of Maccabaei; Grieks: Μακκαβαῖοι, Makkabaioi) was 'n groep Joodse rebellevegters wat in die Makkabese Opstand beheer oorgeneem het van Judea, wat in dié tyd deel van die Seleukidiese Ryk was.[1][2] Hulle het die Hasmonese dinastie gestig wat van 167-37 v.C. regeer het[3] en van 110-63 v.C. 'n ten volle onafhanklike koninkryk was.

Die Makkabeërs het die Joodse godsdiens hervestig, die grense van Judea deur middel van verowerings uitgebrei en die invloed van die Hellenisme verminder.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Cohn, Marc (2007). The Mathematics of the Calendar. p. 60. ISBN 978-1430324966.
  2. Fischer-Lichte, Erika (2005). Theatre, Sacrifice, Ritual: Exploring Forms of Political Theatre. Routledge. pp. 195. ISBN 978-0415276757.
  3. Wessels, Anton; Jansen, Henry; Hofland, Lucy (2020). The Grand Finale: The Apocalypse in the Tanakh, the Gospel, and the Qur'an. Wipf and Stock Publishers. p. 150. ISBN 978-1-7252-7601-7. Besoek op 5 November 2022.

Skakels[wysig | wysig bron]