Margaret Singana

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Margaret Singana
Gebore1 Januarie 1938
Queenstown, Oos-Kaap, Suid-Afrika
Sterf22 April 2000
GenresPopmusiek, R&B, soul
Beroep(e)Sangeres
InstrumenteStem
Jare aktief1964 – omstreeks 1986

Margaret Singana (gebore Margaret M'cingana, Queenstown, 1938 – 22 April 2000) was ’n Suid-Afrikaanse sangeres.

Singana (die van wat musiekvervaardigers haar gegee het omdat dit makliker is vir Westerlinge om uit te spreek) het in die 1950's – toe sy 16 jaar oud was – van haar geboortedorp na Johannesburg in die destydse Transvaal verhuis in die hoop om werk in die musiekbedryf te kry, maar moes tevrede wees om daar as huishulp te werk. Tog was Singana se werkgewers so beïndruk deur haar singery terwyl sy gewerk het dat hulle ’n opname gemaak en die kasset na ’n platemaatskappy gestuur het. Die vervaardigers van die musiekblyspel Sponono, geskryf deur Alan Paton, het haar in 1964 'n plek in die koor aangebied. Dié musiekspel het deur Amerika getoer, waarna sy in Gibson Kente se musiekspel Sikalo gesing het.

In die 1970's het Singana saam met The Symbols begin optree. In 1972 het sy Good Feelings saam met dié orkes opgeneem. Die enkelsnit het tot nommer twee op LM Radio se treffersparade gevorder. In 1973 is Singana die hoofrol aangebied in die musiekblyspel Ipi Tombi. Kort voor lank het sy bekend geword danksy die treffer Mama Tembu's Wedding uit Ipi Tombi. Dié lied het daartoe bygedra dat sy ook gewild onder wit Suid-Afrikaners geword het. Danksy suksesvolle opvoerings van die musiekspel in Engeland, Australië en Amerika het Singana oorsese sukses behaal.

In 1977 het I never loved a man the way I loved you ook ’n treffer geword. Radio 5 het dit aangewys as die liedjie van die jaar vir 1977. Singana was die eerste swart sanger wat op die SAUK se musiekprogram Pop Shop verskyn het.

Singana het ’n 1980 ’n terugslag beleef toe sy ’n beroerte gehad (wat daartoe gelei het dat sy aan 'n rolstoel gekluister was tot haar dood toe) en jare lank met haar gesondheid gesukkel het, maar in 1986 het sy ’n terugkeer gemaak met die liedjie We are growing, die temalied van die TV-reeks Shaka Zulu.

Singana het met die jare talle eerbewyse ontvang, onder meer die resensenteprys van 1976/'77 van die Britse tydskrif Music Week. In Suider-Afrika was sy bekend as "Lady Africa". Sy was getroud met die jazz-musikant Mongezi Veleleo. Singana het in April 2000 in armoede[1] en grotendeels vergete gesterf nadat sy lank siek was.[2]

Yvonne Chaka Chaka het einde 'n album uitgereik om hulde aan Singana te bring. Die opbrengs sou sy aan Singana se naasbestaandes skenk. Dit was nadat talle mense op Singana se begrafnis hul woede uitgespreek het oor die feit dat die eens gevierde sangeres in armoede kon sterf.[3]

Diskografie[wysig | wysig bron]

  • 1973 The Warrior – Ipi ’N Tombia
  • 1974 Lady Africa
  • 1975 Love Is the Power
  • 1976 Where Is the Love
  • 1976 Gold
  • 1977 Tribal Fence
  • 1977 Croak and a Grunt In the Night – Rabbitt
  • 1979 Hamba Bakhile
  • 1981 Nothing to Fear
  • 1984 Isiphiwo Sam (My Gift)
  • 1986 We are Growing – Shaka Zulu (Soundtrack)
  • 1994 The Julian Laxton Collection – Julian Laxton
  • 1996 Lady Africa ('n Keur uit vroeëre treffers; verskil van die gelyknamige album van 1974)

Bronne[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) Local jazz legend dies penniless in hospital, iol.co.za, 8 Junie 2006. URL besoek op 20 Februarie 2016.
  2. (en) South African Soul Divas Pt 5 -Margaret Singana, Lady Africa. URL besoek op 20 Februarie 2016.
  3. (en) A tribute to Lady Africa Geargiveer 21 Februarie 2016 op Wayback Machine, news24.com, 9 Desember 2001. URL besoek op 20 Februarie 2016.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]