Mediese gasse

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Mediese gasstelsels in hospitale, en die meeste ander gesondheidsorgfasiliteite, is noodsaaklik vir die verskaffing van suurstof, laggas, stikstof, koolstofdioksied en mediese lug per pypleiding na die verskillende dele van die hospitaal. Hierdie stelsels word gewoonlik intensief gemonitor deur verskeie gerekenariseerde alarmstelsels.

Suurstof[wysig | wysig bron]

Suurstof word gebruik vir pasiënte wat aanvullende suurstof via 'n masker benodig. Mediese suurstof word gewoonlik geberg in 'n groot stoorstelsel van vloeibare suurstof by die hospitaal, vanwaar dit verdamp word in 'n gekonsentreerde suurstoftoevoer. Die drukking is gewoonlik rondom 380 kPa (55 psi). In klein mediese sentrums met 'n lae pasiëntkapasiteit, kan suurstof deur verskeie standaardsilinders gelewer word.

Laggas[wysig | wysig bron]

Laggas (Distikstofmonoksied) (N2O) word aan verskeie sjirurgiese fasiliteite verskaf vir narkose-gebruik tydens pre-operatiewe prosedures. Dit word gewoonlik by die hospitaal afgelewer in standaardtenks en verskaf deur die mediese gasstelsel. Stelseldruk is om-en-by 345 kPa (50 psi).

Stikstof[wysig | wysig bron]

Stikstof word gebruik om sjirurgiese toerusting aan te dryf in verskillende prosedures. Druk wissel rondom 1200 kPa (175 psi) na die verskillende plekke.

Koolstofdioksied[wysig | wysig bron]

Tipies gebruik tydens operasies om weefsel op te blaas of in posisie te hou, en ook gebruik in lasersjirurgie. Drukking in die stelsel word op ongeveer 345 kPa (50 psi) gehou.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.