Meervoudige hulpbronbenutting

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Meervoudige hulpbronbenutting is die ontwikkeling en bestuur van 'n verskeidenheid aktiwiteite wat dieselfde hulpbron benut. Omdat hulpbronne beperk is, maak dit sin om dit deur 'n verskeidenheid aktiwiteite te laat benut eerder as deur 'n enkele een. Sappi het byvoorbeeld baie jare lank slegs kommersiële bosbou op hul grond bedryf. Vandag word dieselfde hulpbron benut deur byeboere, sampioenversamelaars, stappers, bergfietsryers, dekgrasversamelaars en vee wat in sekere gedeeltes wei. Tussen die plantasies is daar boonop nog damme en natuurlike woud wat vur ekotoerisme aangewend word. Daar is watervalle, bergpoele, moerasse en uitsigpunte wat trekpleister vir enige toeris is. Ál hierdie aktiwiteite (selfs ook die bosbou) benut dieselfde hulpbron, maar gebruik dit nie op nie.

Berge soos die Magaliesberg in Tshwane is 'n hulpbron wat deur meervoudige aktiwiteite benut word. Dit staan daarop bekend as 'n agro-ontspanningsnatuurreservaat, wat beteken dat dit vir boerderydoeleindes, ontspanning én bewaring gebruik word.