Muğam

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Muğam-musiek 16de eeu
Die Internasionale Sentrum vir Muğam-musiek in Bakoe op 'n Azerbeidjanse Posseël
Seëls van Azerbeidjan, 2014

Muğam (Azerbeidjans: Muğam) of Muğam-musiek, Azerbeidjanse muğam-musiek is 'n soort simfoniese werk wat in dele met gesang en instrumentele musiek gerangskik word. Sy wortels lê in die Persiese hoofse musiek sodat Europese musikale konsepte soos tonale skema's met toonaarde net soos Europese ritmes hier nie toegepas kan word nie.

Opvoerings kan soms ure duur, waarby die sanger op Azerbeidjan se drie nasionale instrumente begelei word – die tar ('n soort luit), die kamança ('n soort knieviool met 'n dik resonansie-ruimte) en die daf ('n soort tamboeryn).

Die simfoniese grondslag van muğam-musiek het in die vroeë 20ste eeu die oorname en plaaslike ontwikkeling van westerse klassieke musiek vergemaklik. So het Azerbeidjanse komponiste 'n leidende rol in die klassieke musikale lewe van die Sowjetunie gespeel. 'n Tweede komponent van muğam-musiek, improvisasies, het daarvoor gesorg dat dié tradisionele musiekstyl ewe maklik ingang in die plaaslike jazz-musiek gevind het.

In 2003 is muğam-musiek deur UNESCO eweneens as "meesterwerke van die mondelinge en immateriële erfenis van die mensdom" gelys.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Media

Algemene inligting