Nabrander
'n Nabrander (of naverhitter) is 'n komponent wat op straalmotore teenwoordig is, meestal op militêre supersoniese vliegtuie. Die doel is om 'n toename in die stukrag te verleen, gewoonlik vir supersoniese vlug, opstyg en vir gevegsituasies. Nabranding word bereik deur bykomende brandstof in die straalpyp stroomaf van die turbine te spuit.
Die voordeel van nabranding is aansienlik verhoogde stuwing; die nadeel is baie hoë brandstofverbruik en ondoeltreffendheid, al word dit dikwels beskou as aanvaarbaar vir die kort periodes waartydens dit in gebruik is.
Vlieëniers kan die nabranders aktiveer en deaktiveer tydens die vlug, en straalmotore word na verwys in die bedryf as nat wanneer nagebrand word en droog wanneer nie.[1] 'n Motor ontwikkel sy maksimum stukrag "nat" as maksimum krag terwyl 'n motor op maksimum stukrag by militêre krag "droog" is.[2]
Beginsel
[wysig | wysig bron]'n Straalmotor se nabrander is 'n verlengde uitlaatgedeelte wat ekstra brandstofinspuiters bevat. Omrede die straalmotor stroomop (d.w.s. voor die turbine) slegs 'n klein deel van die suurstof wat dit inneem verbruik, kan bykomende brandstof verbrand word na die gasvloei die turbines verlaat het. Wanneer die nabrander aangeskakel word, word brandstof ingespuit en die aanstekers word gevuur. Die gevolglike verbrandingsproses verhoog die nabrander se uitlaattemperatuur aansienlik, wat lei tot 'n skerp toename in die motor se netto stukrag.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Ronald D. Flack (2005). Fundamentals of jet propulsion with applications. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-81983-0.
- ↑ Graham, Richard H. (15 Julie 2008). Flying the SR-71 Blackbird: In the Cockpit on a Secret Operational Mission. MBI Publishing Company. p. 56. ISBN 9781610600705.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- (en) [1]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |