Narodnaja Wolja

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Logo van Narodnaja Wolja

Narodnaja Wolja (Russies: Наро́дная во́ля, IPA: [nɐˈrodnəjə ˈvolʲə], letterlik “Volkswil”) was 'n 19de-eeuse revolusionêre politieke organisasie in die Russiese Ryk wat sluipmoorde op staatsamptenare uitgevoer het in 'n poging om die outokratiese stelsel omver te werp en die regeringshervormings van Aleksander II van Rusland te beëindig. Die organisasie het homself as 'n populistiese beweging verklaar wat die Narodniks opgevolg het. Narodnaja Wolja, was hoofsaaklik saamgestel uit jong revolusionêre sosialistiese intellektuele wat in die doeltreffendheid van terrorisme glo, het in Herfs 1879 ontstaan uit die skeuring van 'n vroeëre revolusionêre organisasie genaamd Zemlya i Volya ("Land en Vryheid").

Die sluipmoord op Alexander II van Rusland, 1881.

Op grond van 'n ondergrondse organisasie van plaaslike, semi-onafhanklike selle gekoördineer deur 'n self-aangestelde Uitvoerende Komitee, het Narodnaja Wolja voortgegaan om dade van revolusionêre geweld voor te staan in 'n poging om massa-opstand teen tsarisme aan te spoor, wat uitgeloop het op die suksesvolle sluipmoord op tsaar Alexander II in Maart 1881, die gebeurtenis waarvoor die groep die beste onthou word.

Dit het die gebruik van geheime terrorisme bevoordeel as 'n poging om die Russiese Ryk gewelddadig te destabiliseer en 'n fokus te bied vir populêre ontevredenheid daarteen vir 'n opstand, geregverdig "as 'n manier om druk op die regering uit te oefen vir hervorming, as die vonk wat sou ontvlam." ’n groot boere-opstand, en as die onvermydelike reaksie op die regime se gebruik van geweld teen die revolusionêres”. Die groep het idees ontwikkel, soos sluipmoord op die “leiers van onderdrukking”, wat die kenmerk sou word van daaropvolgende geweld deur klein nie-staatsgroepe, en hulle was oortuig dat die ontwikkelende tegnologieë van die eeu, soos die uitvinding van dinamiet, hulle in staat gestel het om direk en sonder diskriminasie aanvalle te loods.

Baie van die organisasie se filosofie is geïnspireer deur Sergey Nechayev en "propaganda deur die daad", voorstander Carlo Pisacane. Die groep het gedien as inspirasie en voorloper vir ander revolusionêre sosialistiese en anargistiese organisasies wat gevolg het, insluitend veral die Russiese Sosialistiese Revolusionêre Party.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • James H. Billington, Mikhailovsky and Russian Populism. Oxford: Oxford University Press, 1958.
  • Leopold H. Haimson, The Russian Marxists and the Origins of Bolshevism. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1955.
  • J. L. H. Keep, The Rise of Social Democracy in Russia. Oxford: Oxford University Press, 1963.
  • Evgeny Lampert, Sons Against Fathers: Studies in Russian Radicalism and Revolution. Oxford: Oxford University Press, 1965.
  • Derek Offord, Revolutionary Populist Groups in Russia in the 1880s. PhD dissertation. University of London, 1974.
  • Derek Offord, The Russian Revolutionary Movement in the 1880s. Cambridge, England: Cambridge University Press, 1986.
  • Philip Pomper, Peter Lavrov and the Russian Revolutionary Movement. Chicago: University of Chicago Press, 1972.
  • Philip Pomper, The Russian Revolutionary Intelligentsia. New York: Thomas Y. Crowell, 1970.
  • Robert Service, "Russian Populism and Russian Marxism: Two Skeins Entangled", in Roger Bartlett (ed.), Russian Thought and Society, 1800–1917: Essays in Honour of Eugene Lampert. Keele, England: University of Keele, 1984; pp. 220–246.
  • Hugh Seton-Watson, The Decline of Imperial Russia, 1855–1914. New York: Frederick A. Praeger, 1952.
  • Astrid Von Borcke, "Violence and Terror in Russian Revolutionary Populism: The Narodnaya Volya, 1879–83." in Gerhard Hirschfeld and Wolfgang J. Mommsen, (eds.) Social Protest, Violence and Terror in Nineteenth-and Twentieth-century Europe (Palgrave Macmillan, 1982) pp. 48-62.
  • Franco Venturi, Roots of Revolution: A History of the Populist and Socialist Movements in Nineteenth-Century Russia [1952]. London: Weidenfeld and Nicolson, 1960.
  • Andrzej Walicki, The Controversy Over Capitalism: Studies in the Social Philosophy of the Russian Populists. Oxford: Oxford University Press, 1969.
  • Andrzej Walicki, A History of Russian Thought from the Enlightenment to Marxism. Oxford: Oxford University Press, 1980.
  • Avrahm Yarmolinsky, Road to Revolution: A Century of Russian Radicalism. New York: Macmillan, 1955.