Gaan na inhoud

Nestorius van Konstantinopel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Nestorius (Grieks: Νεστόριος) of Nestor (381 – omstreeks 450) was ’n Siriese monnik wat van 428 tot 431 n.C. die patriarg van Konstantinopel was. Hy het gelowiges teengestaan wat Maria die Teotokos (moeder van God) genoem het. Hy het klem gelê op die skeiding van Jesus se menslike en goddelike kenmerke en geglo dat sy net die moeder van Jesus die mens kon wees. Nestorius het haar "Christotokos" genoem.

Sy houding het die protes uitgelok van Cyrillus, die patriarg van Alexandrië, wat gemeen het Jesus se menslikheid is ondergeskik aan sy goddelikheid en dat daar nie ’n skerp onderskeid tussen die twee nature gemaak kan word nie.

Die kwessie is in 430 voorgelê aan pous Celestinus I tydens ’n sinode in Rome en Nestorius is gevra om af te sien van sy stellings. Hy het geweier en het keiser Theodosius II gevra om ’n konferensie byeen te roep om die saak te besleg. Die Konsilie van Efese is in 431 gehou. Die konsilie het besluit dat die goddelike en menslike natuur van Jesus onskeidbaar was en dat Maria dus Gods Moeder genoem kon word.

Ná die konsilie het keiser Theodosius besluit om beide Nestorius en Cyrillus af te sit en te verban. Hulle is onder huisarres geplaas, maar laasgenoemde het daarin geslaag om Efese te verlaat nadat hy mense omgekoop het.[1] Nestorius is na ’n klooster in Antiogië gebring, waar hy steeds onder arres was. Onder Cyrillus se invloed is hy eindelik na Egipte verban, waar hy iewers ná 450 oorlede is.[2]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. John I., McEnerney (1998). St. Cyril of Alexandria Letters 51-110. Fathers of the Church Series. Vol. 77. Catholic University of America Press. p. 151. ISBN 978-0-8132-1514-3.
  2. Andrew Louth, 'John Chrysostom to Theodoret of Cyrrhus', in Frances Young, Lewis Ayres en Andrew Young, red., The Cambridge History of Early Christian Literature, (2010), p348

Hierdie artikel is vertaal uit die Nederlandse Wikipedia