Gaan na inhoud

Nok-kultuur

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Verspreiding van die Nok-kultuur
Nok-beeldhouwerk uit terracotta (Parys, Louvre)

Die Nok-kultuur was 'n beskawing wat tussen 400 v.C. en 200 n.C. in die sentrale deel van die huidige Nigerië bestaan het. Dit is teenswoordig veral bekend om sy terracottabeeldjies met versamelaarswaarde.

Die Nok-mense het in hul gevestigde samelewing 'n redelik hoë ontwikkelingspeil bereik en is die vroegste bewys van 'n georganiseerde samelewing in Afrika suid van die Sahara. Hulle het in dorpies gewoon, landbou en veeteelt beoefen en klipwerktuie gebruik. Van ongeveer 500 v.C. af het die mense die bewerking van yster baasgeraak en wapens, plaasgereedskap en juweliersware begin maak. Uit hierdie gebied het die vaardigheid suidwaarts in Afrika versprei.

Die ongeglasuurde erdeware met 'n bruinrooi kleur word beskou as die eerste kunswerke wat die suidelike deel van Afrika opgelewer het en word aanvaar as die bewys van die gevorderde kultuur se bestaan. Die bors- en standbeelde is hol en beeld gewoonlik mense uit wat sierade dra, maar ook beelde van diere en plante kom voor. Wat die doel van die beelde was, is onbekend. Waarskynlik het die beelde grafte aangedui of is dit gebruik as talismans in rituele seremonies by geboortes, troues en begrafnisse om die betrokkenes teen onheile soos misoeste, onvrugbaarheid en siektes te beskerm.

Bibliografie

[wysig | wysig bron]
  • The Kingfisher illustrated history of the world – 40 000 BC to present day. Londen: Kingfisher Books, 1993. ISBN 0-86272-953-X