Nordkette

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Uitsig oor die Innvallei vanaf die Nordkette; met kabelkarretjies

Die Nordkette, wat ook afwisselend die Noordketting, of die Noordelike Reeks genoem word, en selde maar soms die Innvalleireeks of Innvalleiketting (Inntalkette), is 'n bergreeks net noord van die stad Innsbruck in Oostenryk. Dit is die mees suidelike van die vier groot bergkettings in die Karwendel.[1] In die weste word dit deur die Erl-saal aan die Erlspitze-groep verbind, na die ooste via die Stempeljoch-saal (2,215 m (AA)) na die Gleirsch-Halltal-reeks. In die suide word dit begrens deur die Inn-vallei. Sy hoogste kruin is die Kleiner Solstein[2] (2,637 m (AA)) in die weste van die reeks.

Bergfietsroete op die Nordkette, Innsbruck

Die Nordkette word bedien deur die Nordkette-kabelkar, wat maklike toegang tot die skigebied en die Innsbruck Klettersteig bied. Laasgenoemde begin in die ooste, naby die Hafelekar-stasie[3] ( 2,269 m (AA)) op die Nordkette-kabelkar, en loop via die Seegrubenspitze, die Kemacher en die Langen Sattel na Frau Hitt en die Frau Hitt-saal in die weste. Boonop loop die Goetheweg (Goetheweg) vanaf Hafelekarstasie langs die arête ooswaarts tot by die Pfeis Hut noord van die Rumer Spitze. Onder die Hungerburg-Seegrube-gedeelte van die Nordkette-kabelbaan loop die Nordkette Singletrail, een van die mees uitdagende roetes in Europa vir vryrit- bergfietsryers.[4]

Die volgende 'Alpine Club'-hutte in die omgewing van die Nordkette bied aan klimmers basisse vir meerdaagse toere wat talle pieke betree: die Solsteinhaus[5], die Neue Magdeburger Hut[6], die Pfeis Hut[7] en ook die Bettelwurf Hut[8] (in die Gleirsch-Halltal-reeks).

In die suidweste is daar 'n klein massief voor die Nordkette, die Hechenberg[9], wat 'n hoogte van 1,943 m (AA) bereik by die Kirchbergköpfl en wat van die Nordkette na die noordooste en ooste geskei word deur die Kranebitter Klamm.

Belangrike pieke[wysig | wysig bron]

Die belangrikste pieke van die Nordkette van wes na oos is die:

  • Großer Solstein (2,541 m (AA))
  • Kleiner Solstein (2,637 m (AA))
  • Hohe Warte (2,597 m (AA))
  • Hintere Brandjochspitze (2,599 m (AA))
  • Vordere Brandjochspitze (2,559 m (AA))
  • Hippenspitze (2,388 m (AA))
  • Brandjochkreuz (2,268 m (AA))
  • Frau Hitt (2,270 m (AA))
  • Westliche Sattelspitze (2,339 m (AA))
  • Kemacher (2,480 m (AA))
  • Kumpfkarspitze (2,393 m (AA))
  • Seegrubenspitze (2,350 m (AA))
  • Hafelekarspitze (2,334 m (AA))
  • Gleirschspitze (2,317 m (AA))
  • Mandlspitze (2,366 m (AA))
  • Gleirschtaler Brandjoch (2,372 m (AA))
  • Rumer Spitze (2,454 m (AA))
  • Thaurer Jochspitze (2,306 m (AA))
  • Pfeiser Spitze (2,347 m (AA))
  • Lattenspitze (2,330 m (AA))
  • Wildangerspitze (2,153 m (AA))
  • Thaurer Zunterkopf (1,918 m (AA))
  • Haller Zunterkopf (1,966 m (AA))
  • Hochmahdkopf (1,738 m (AA))
Panoramiese uitsig vanuit Innsbruck (Emile Béthouart Stegie) van die Nordkette
Panoramiese uitsig vanuit Innsbruck (Emile Béthouart Stegie) van die Nordkette

Verwysings[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]