Oppervlaktechemie
Oppervlaktechemie is die studie van chemiese prosesse wat aan oppervlaktes plaas het. Aan oppervlakke van vastestowwe kan prosesse aangetref word wat nie in die oplossing of die gasfase plaas het nie.
Die vakgebied behels verkeie onderwerpe:[1]
Adsorpsie[wysig | wysig bron]
Adsorpsie is die hegting van molekules, meestal uit die gasfase of uit oplossing aan oppervlaktes. Meestal word twee tipes onderkei: fisisorpsie en chemisorpsie. Die verskil verwys na die aard van die kragte wat die deeltjie aan die vaste stof bind. Die studie betref dikwels die faktore wat die adsorpsie van gasse op vaste stowwe beïnvloed.
Katalise[wysig | wysig bron]
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Katalisator.
Die oppervlakte kan katalitiese eienskappe vertoon wat die spoed van 'n reaksie baie kan verhoog. Katalisatore kan homogeen of heterogeen wees. 'n Belangrike vraag betref die aktiwiteit en selektiwiteit van die katalisator en sy lewensduur. 'n Spesiale onderwerp is die ensiemkatalise, wat proteïene aanwend
Die kolloïdale toestand[wysig | wysig bron]
- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Kolloïede.
Kolloïede moet onderskei word tussen ware oplossings en suspensies. Hulle kan lyofiel of lyofobies wees. Daar is multimolekulêre en makromolekulêre kolloïede. Die eienskappe van kolloïede vereis soms hulle eie ontledingstegnieke. Belangrike begrippe is die Tyndall-effek en die Brownse beweging. Ander verwante onderwerpe is
- elektroforese en stolling;
- Die vorming van emulsies en hulle soorte
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "BCECE 2021 Leerplan". TMLT.
