Gaan na inhoud

Orde van Lenin

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Orde van Lenin (Russies: Орден Ленина, Orden Lenina), wat genoem is na Wladimir Lenin, die leier van die Russiese Rewolusie van 1917, was die hoogste toekenning in die Sowjetunie. Dit is op 6 April 1930 deur die Sentrale Uitvoerende Komitee ingestel.

Toekennings

[wysig | wysig bron]

Die Orde van Lenin is toegeken aan:

  • Burgerlikes vir besondere dienste aan die staat
  • Weermaglede vir uitstekende diens
  • Diegene wat vriendskap en samewerking tussen volke en vrede bevorder het
  • Diegene wat voortreflike diens aan die Sowjet-staat en gemeenskap gelewer het

Van 1944 tot 1957, voordat afsonderlike medaljes ingestel is, is dit ook toegeken aan mense vir 25 jaar merkwaardige militêre diens. Mense wat die titel Held van die Sowjetunie en Held van Sosialistiese Arbeid ontvang het, het ook die Orde van Lenin gekry as deel van hul toekenning. Ook buitelanders, stede, fabrieke, streke, militêre eenhede en skepe kon dit kry.

Die eerste ontvanger van die toekenning was die koerant Komsomolskaja Prawda, destyds die spreekbuis van die Kommunistiese Jeugliga, op 23 Mei 1930. Die eerste persoon wat dit ’n tweede keer ontvang het, was die vlieënier Waleri Tsjkalof in 1936. Nog ’n vlieënier, Wladimir Kokkinaki, was die eerste persoon wat dit ’n derde keer gekry het. Die persoon wat dit die meeste keer (11 keer) gekry het, is Dmitri Oestinof, minister van verdediging van 1976 tot 1984.

Altesaam 431 418 van die medaljes is tydens die bestaan daarvan toegeken – die laaste een op 21 Desember 1991.

Bekende ontvangers

[wysig | wysig bron]

Streke en organisasies wat die Orde van Lenin ontvang het, is:

Bekende individue wat dit gekry het, is:

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]