Osborne-effek

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Osborne-effek is 'n sosiale verskynsel van kliënte wat bestellings vir die huidige, binnekort-verouderde produk kanselleer of uitstel as 'n onverwagte nadeel van 'n maatskappy se voortydige aankondiging van 'n toekomstige produk.

Die term is geskep met verwysing na die Osborne Computer Corporation, 'n maatskappy wat meer as 'n jaar geneem het om sy volgende produk beskikbaar te stel, en uiteindelik in 1983 bankrot gegaan het.[1][2]

Osborne 1 in 1982.

Die Osborne-effek verklaar dat die voortydige bespreking van toekomstige, onbeskikbare produkte, die verkope van bestaande produkte benadeel. Die naam kom van die beplande vervanging van die Osborne 1, 'n vroeë persoonlike rekenaar wat die eerste keer in 1981 deur die Osborne Computer Corporation verkoop is. In 1983 het stigter Adam Osborne vooraf verskeie volgende-generasie rekenaarmodelle aangekondig (die Osborne Executive en Osborne Vixen), wat slegs prototipes was, wat die feit beklemtoon dat hulle beter as die bestaande model sou presteer, aangesien die prototipes die monteertyd dramaties sou verminder het.[3] 'n Algemene oortuiging was dat die verkope van die Osborne 1 skerp gedaal het namate klante daardie meer gevorderde stelsels verwag het, wat gelei het tot 'n afname in verkope waarvan Osborne Computer nie kon herstel nie. Hierdie oortuiging het feitlik onmiddellik na die maatskappy se bankrotskap in September 1983 in die media verskyn:[4]

“Om die jazzy $2 495 Osborne Executive 'n lopende begin te gee, het Adam vroeg in 1983 begin publisiteit orkestreer. Ons, saam met baie ander tydskrifte, is die masjien in geslote hotelkamers gewys. Ons was verplig om niks daaroor in druk te hê tot die beplande vrystellingsdatum in middel April nie. Sover ons weet, het niks wel in druk verskyn nie, maar handelaars het van die planne gehoor en bestellings vir die Osborne 1 in massas gekanselleer.

Vroeg in April het Osborne aan handelaars gesê dat hy die masjien die week van 17 April op 'n toer van een week vir hulle sal wys, en het beklemtoon dat die nuwe masjien nie 'n mededinger vir die Osborne 1 is nie. Maar handelaars het nie gereageer soos Osborne verwag het nie; volgens Osborne, "Almal van hulle het net hul bestellings vir die Osborne 1 gekanselleer."

Osborne het gereageer deur pryse op die Osborne 1 drasties te verlaag in 'n poging om kontantvloei te stimuleer. Maar niks het gelyk of dit werk nie, en vir 'n paar maande was verkope feitlik nul.[4]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Osborne, Adam; Dvorak, John C. (1984). Hypergrowth: the rise and fall of Osborne Computer Corporation. Idthekkethan. ISBN 0-918347-00-9.
  2. Grindley, Peter (1985). Standards, strategy and policy: cases and stories. Oxford University Press. ISBN 0-19-828807-7.
  3. [1]
  4. 4,0 4,1 Ahl, David H. (Maart 1984). "Osborne Computer Corporation". Creative Computing. Ziff-Davis. p. 24. Besoek op 4 April 2011.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]