Gaan na inhoud

Otto Schwellnus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Otto Schwellnus in die sestigerjare.

Otto Schwellnus (* 12 Junie 1910, Botshabelo - † onbekend) was ’n Afrikaanse joernalis en koerant- en tydskrifredakteur, wat onder die skuilnaam Paul E. Otto verskeie spanningsverhale skryf. Onder sy eie naam ver skyn die historiese verhaal oor Maripane, ’n Suid-Afrikaanse, vroulike Robinson Crusoe en die vertaling van Edward, die Hertog van Windsor, se herinneringe (A King’s story) in Afrikaans as ’n Koning vertel.

Lewe en werk

[wysig | wysig bron]

Otto Erdmann Schwellnus is op Botshabelo in die Vrystaat gebore as een van vyf kinders van die sendeling dr. Paul Erdmann Schwellnus en Maria Emmi Agnes Müller.[1]

Hy word joernalis wat in die vroeë dertigerjare verbonde is aan Ons Vaderland (later Die Vaderland). Op 2 Februarie 1937 verskyn Die Brandwag die eerste keer as bylae tot Die Vaderland, met hom as eerste redakteur[2]waarna dit vanaf September 1937 as selfstandige weekblad verskyn. Ná tien maande word hy as redakteur opgevolg deur A.M. van Schoor.[3] Ná ’n ernstige meningsverskil tussen die direksie en bestuur van die Afrikaanse Pers verlaat hy in 1946 saam met A.M. van Schoor, Marius Jooste en Willem (Wollie) van Heerden hierdie persgroep en word Dagbreekpers Beperk vroeg in 1946 gestig. Hy probeer saam met Van Heerden om kontant te kry om ’n Afrikaanse Sondagkoerant te begin, maar is onsuksesvol en gaan werk dan by ’n landboublad in die Kaap[4]

Later word hy redakteur van die Sondagblad Dagbreek en Sondagnuus.[5]is betrokke by die redaksie van Die Transvaler en word ook aangestel as hoof van publikasies van die Afrikaanse Pers.[4]

Hy trou met Esmé Pretorius en hulle het ’n seun, Paul Ludwig.

Skryfwerk

[wysig | wysig bron]

Hy skryf die historiese verhaal oor Maripane, ’n vroulike Robinson Crusoe in ’n byna onbekende tydperk in die geskiedenis van die Oos-Transvaal. In hierdie jare, net voor die koms van die eerste blankes, het mensvreters ’n skrikbewind oor ’n groot deel van die land gevoer. Die gegewens oor die kannibale is ontleen aan die verslae van Duitse sendelinge wat uitvoerige aantekeninge gemaak het van gesprekke wat hulle met voormalige mensvreters gevoer het. Die verhaal van Maripane is gegrond op ’n sendeling se berig oor ’n jong Pedi-dogter wat gevlug het na die berge naby die sameloop van die Olifants- en die Steelpoortrivier. Daar het sy ’n eensame bestaan tussen die wilde diere gevoer totdat sy baie jare later toevallig deur ’n jaggeselskap ontdek is. Schwellnus se fabel oor Sankaambe – die skilpad verskyn in Die Huisgenoot van 10 Julie 1931 en word dan deur G.S. Nienaber en P.J. Nienaber opgeneem in die versamelbundel Die Afrikaanse dierverhaal.

Hy vertaal Edward, die hertog van Windsor, se herinneringe (A King’s story) in Afrikaans as ’n Koning vertel.

Onder die skrywersnaam naam Paul E. Otto skryf hy talle spanningsverhale. In Rooi lippe en ou wyn word die privaatspeurder Niel Brummer dringend deur ’n ryk sakeman na sy huis ontbied. Die sakeman vertel vir Brummer van ’n geheimsinnige telefoonoproep wat hy ontvang het, maar voordat hy sy storie klaar vertel het, word hy voor Brummer se oë vermoor.  Sterwend prewel die sakeman “iemand wat my dierbaar is”.  Die polisie glo dat die dogter Esmé haar vader vermoor het en die bewyse teen haar is onweerlegbaar. Brummer is egter vas oortuig van haar onskuld. Om dit te bewys, moet hy die werklike moordenaar aan die man bring.

In Geen blomme asseblief gee Bob ’n koevert vol inkriminerende getuienis teen Hennie van Wyk by sy prokureur in, as versekeringpolis as iets met hom sou gebeur. Hennie raak dan betrokke by sy vrou Rita se plan om ontslae te raak van Bob en die Dominee deur hulle te vermoor, maar om die gevaar van die getuienis te omseil moet die wêreld glo dat Hennie kort daarna noodlottig verongeluk het.

In Die kaartmannetjie versamel oom Hendrik du Toit deur sy sakevernuf honderde duisende ponde en hy wil dit nie graag nalaat aan sy onverantwoordelike, selfsugtige en spandabel kinders nie. Wanneer almal tuis is op die vooraand van sy sewentigste verjaarsdag, vind hulle hom vermoor in sy studeerkamer. Baie van sy spanningsverhale word later heruitgegee as deel van die Klub 707-reeks.

Publikasies

[wysig | wysig bron]

Werke uit sy pen sluit in:[6]

Jaar Publikasies
Otto E. Schwellnus
1957 Maripane
Vertaling
1951 ’n Koning vertel – Edward, Duke of Windsor
Paul E. Otto
1941 Die geheim van Toelare
Professor Friede
1942 Die wit vrou
1944 Die geheim van die rooi kat
1948 Die kaartmannetjie
1949 Swart satyn
1950 Rooi lippe en ou wyn
1951 Dis doodsake my skat
Solank die wyn vonkel
1952 Geen blomme asseblief
1957 Man uit die nag
1958 Kaptein Muskiet
1959 ’n Halssnoer vir Selina
Wat in die duister wandel
1960 Rooi oë op Annemarie
1961 My gister, jou môre
1970 My liefste Britta

Verwysings

[wysig | wysig bron]