Pierre de Vos

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pierre de Vos
Gebore
Pierre Francois de Vos

29 Junie 1963 (1963-06-29) (60 jaar oud)
NasionaliteitVlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
BeroepRegsprofessor, regskommentator
TitelClaude Leon-stigting se voorsitter in konstitusionele bestuur
Termyn2009–hede

Pierre de Vos is ’n kenner van die Grondwet van Suid-Afrika en professor aan die Universiteit van Kaapstad. Hy het ook ’n roman geskryf oor die politieke toestande in die land tydens apartheid.

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Pierre Francois de Vos is op 29 Junie 1963 in Messina in Noord-Transvaal gebore as enigste seun van vyf kinders. Sy pa Pierre is ’n prokureur en sy ma is Trinka. Sy pa was ’n alkoholis wat dit moeilik gevind het om werksbetrekkinge vol te hou en die gesin het om hierdie rede gereeld agter nuwe weivelde aangetrek. Hy het skool gegaan by die Laerskool Gerrit Maritz in Pietermaritzburg, die Laerskool Hennenman en toe die Laerskool Randhart in Alberton, waar die sangeres Sonja Herholdt destyds 'n onderwyseres was. Hiervandaan is hy na die Hoërskool Pietersburg in Polokwane, waar hy in 1981 matrikuleer. Na skool het hy sy twee jaar verpligte militêre diensplig in Potchefstroom voltooi. Hy het aan die Universiteit van Stellenbosch studeer, in die Wilgenhof koshuis gebly en in 1986 ’n B.Com.-graad in die Regte verwerf. In sy eerste jaar in 1984 verwerf hy die Jaco van der Merwe-prys vir die beste prestasie in eerstejaar Afrikaanse letterkunde. As assistent-redakteur van die universiteitskoerant Die Matie is hy byna geskors toe hy die universiteit se kanselier, oudpresident P.W. Botha, in ’n artikel ’n nar genoem het. In 1988 verwerf hy ’n LL.B.-graad.

Hy begin in 1989 werk by die Institute for Democratic Alternatives in South Africa (algemeen bekend as Idasa) waar hy behulpsaam is met die opstel van die nuusbrief. Later in 1989 sluit hy aan by die redaksie van die tydskrif Die Suid-Afrikaan, waar hy verantwoordelik is vir idiepteartikels oor politiek en kultuur en onder andere saam met dr. Danie Craven deur die land reis om oor rugbysake verslag te doen. Hierna kry hy ’n studiebeurs van die Columbia-universiteit in die Verenigde State van Amerika, waar hy in 1992 ’n LL.M.-graad verwerf nadat hy ook ’n jaar deur Europa gereis het. By sy terugkeer na Suid-Afrika skryf hy weer in by die Universiteit van Stellenbosch en behaal in 1993 ’n LL.M.-graad cum laude. In 1993 word hy aangestel as lektor in die Regsfakulteit van die Universiteit van Wes-Kaapland en in 1995 word hy bevorder tot senior lektor. In 1998 wen hy die Attorney’s Fidelity Fund-pryse vir die beste lektor in die Regsfakulteit en ook die beste akademiese artikel geskryf deur ’n nie-professor. Sy LL.D.-graad behaal hy in 2000 aan die Universiteit van die Wes-Kaap met ’n verhandeling oor Sexual orientation, the right to equality and South Africa’s 1996 Constitution. Hy word in 2000 bevorder tot medeprofessor en in 2003 tot professor. Hy doseer Staats- en Administratiefreg en Strafreg en is ’n kenner van die Grondwet wat op hierdie gebied wye bekendheid verwerf het deur sy onderhoude op televisie, oor die radio en deur bydraes tot koerante en tydskrifte.

Sy puik studieprestasies dra daartoe by dat hy verskeie beurse en toekennings ontvang, waaronder navorsings- en/of reistoelaes vir feitlik elke jaar tussen 1995 en 2001 en ook ’n National Research Foundation toekenning in 2003 en 2004 vir ’n fokus op Kenmerkend Suid-Afrikaanse Navorsingsgeleenthede. Hy is besoekende professor by die Universiteit van Utrecht in Nederland in Februarie 1997, die Universiteit van Aix-en-Provence in Frankryk in September 2000 en die Columbia Universiteit in die Verenigde State van Amerika in November 2002. In 2009 word hy as professor by die Universiteit van Kaapstad aangestel, waar hy die Claude Leon-stigting se leerstoel in grondwetlike regering beklee. Sy blog, constitutionallyspeaking.co.za is baie gewild en word wyd gelees deur meningsvormers, ingeligtes, joernaliste en intellektuele. Benewens sy werksverpligtinge is hy ook ’n aktivis vir die regte van gays en lesbiërs en hy skryf verskeie artikels hieroor en tree op by konferensies waar hy hoofsaaklik hierdie tema aanspreek. Hy is voorsitter van die raad van die Aids Legal Network en stigterslid van Siyazenzela, ’n organisasie in Kaapstad wat hom ook vir hierdie saak beywer. Hy bly in ’n woonstel in Bantrybaai in Kaapstad.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Slegs Blankes/Whites only[1] is sy debuutroman waarin hy ’n jong Afrikaner se ervaring van apartheid te boek stel. Die hoofkarakter is ’n jong prokureur in Pretoria, wat uit ’n tipiese middelklas-omgewing kom, met ’n pa wat ’n polisieman is. Sy verligte politieke siening bots met dié van sy pa en hy beskryf satiries die manier waarop die deursnee Afrikaner opgevoed is en die waardes en sienings waarmee hulle opgesaal is. Met al hierdie dinge moet die hoofkarakter afreken as hy vrede wil maak met sy verlede. Hierdie boek is in 1995 op die kortlys vir die toekenning van die C.N.A. Debuut-prys.

Publikasies[wysig | wysig bron]

Jaar Publikasies
1994 Slegs Blankes/Whites Only

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Boeke[wysig | wysig bron]

  • Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 3”. Van Schaik-Uitgewers. Pretoria. Eerste uitgawe. 2006

Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]

  • Lategan, Herman: “Constitutionally speaking en ander reguit praatjies: “By” 14 Januarie 2012
  • La Vita, Murray: “Wanneer mense nie in boksies pas”. Beeld. 1 September 2009

Internet[wysig | wysig bron]

Resensies[wysig | wysig bron]

  1. Hambidge, Joan. Die Burger. 30 November 1994