Pjotr Jermakof
Pjotr Zacharowitsj Jermakof (Russies: Пётр Захарович Ермаков; 13 Desember [O.S. 1 Desember] 1884 - 22 Mei 1952) was 'n Russiese Bolsjewistiese rewolusionêr. Hy was bekend daarvoor dat hy een van verskeie mans is wat verantwoordelik was die moord op die Romanofs, onder ander die afgesette tsaar Nikolaas II, sy hele gesin en 'n paar ander lede van die huishouding wat in die Ipatijef-huis in Jekaterinburg aangehou is.
Nadat die moord deur die Oeralse Sowjet beplan is, het die hooflaksman, Jakof Joerofski, die begrafnisterrein op 14 Julie gefinaliseer, asook planne om soveel getuienis as moontlik te vernietig.[1] Hy het voortdurend met Jermakof, die militêre kommissaris van Werch-Isetsk, beraadslaag – dié was in beheer van die opruiming en het beweer hy ken die omgewing goed.[1]
Die gesin sou in die Ipatijef-huis se kelder geskiet word. In die kommandant se kantoor het Joerofski slagoffers aan elke teregsteller toegewys en die wapens uitgedeel. Hy het 'n Mauser en Colt geneem en Jermakof drie Nagants, 'n Mauser en 'n bajonet.
Jermakof, wat dronk was, het Aleksandra doodgeskiet met 'n skoot in die kop. Hy het toe op Maria geskiet, wat na die dubbeldeur gehardloop het, en haar in haar bobeen getref.[2] Die lede van die teregstellingspan het chaoties en oor mekaar se skouers geskiet totdat die kamer so vol rook en stof was dat niemand iets in die donkerte kon sien of enige bevele bo die geraas kon hoor nie. Die moord het in 'n slagting ontaard.
Ná die skietery was die dronk Jermakof een van die mans wat die gesin weggery het om te begrawe. Die Fiat-trok waarin die lyke vervoer is, het egter in modder naby Porosenkof-kloof vasgeval. Dagbreek was naby en Joerofski het besluit om die lyke in die pad te begrawe waar die trok vasgeval het.[3] Hulle het 'n graf van 1,8 x 2,4 m en skaars 60 cm diep gegrawe.[1] Die lyke is ingegooi en swaelsuur is in die gat gegooi. Die gesigte is met die agterkant van gewere plat geslaan. Dwarslêers is oor die graf geplaas om dit weg te steek en daar is heen en weer met die Fiat-trok oor die dwarslêers gery om hulle in die grond in te trap. Aleksei en een van sy susters is in 'n vlak graf 'n entjie daarvandaan begrawe. Teen 06:00 die oggend van 19 Julie was alles verby.[1]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rappaport, Helen. The Last Days of the Romanovs: Tragedy at Ekaterinburg. St. Martin's Griffin, 2010. ISBN 978-0312603472
- ↑ Montefiore, Simon Sebag. The Romanovs: 1613-1918, Alfred A. Knopf, 2016. ISBN 978-0307266521
- ↑ Slater, Wendy. The Many Deaths of Tsar Nicholas II: Relics, Remains and the Romanovs (Routledge, 2007)
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
