Plemochoe

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Thebaanse swartglaswerk - "Plemochoe" van Thespiai , ongeveer 550/525 vC Chr.

As Plemochoe, ook Plemochoë gespel (antieke Grieks πλημοχόη, van πλήμη vir swelling (in terme van water) en χέω vir skink), is 'n omstrede naam vir 'n vorm van antieke keramiek.[1]

Plemochoë word in sommige klassieke argeologiese navorsingsvate verwys vir die berging van waardevolle vloeistowwe soos parfuum, salf en olies. Dit is bekend dat vaartuie van die naam in die Eleusis-kultus gebruik word. Sommige ondersoekers glo dat dit slegs 'n gedeeltelike vorm van die Exaleiptron is. Die vorm van Plemochoë wat Exaleiptrons genoem is, het 'n hoë voet en 'n mondrand wat binnekant toe buig.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Literatuur[wysig | wysig bron]

  • Ingeborg Scheibler : Exaleiptra. In: Jaarboek van die Duitse Argeologiese Instituut. Vol. 79, 1964, bl. 72-108.
  • Wolfgang Schiering : Die Griekse klei vate. vorm, vasberadenheid en verandering van vorm (Gebr. Man Studio-reeks). 2de, aansienlik verander en aangevulde uitgawe. Man, Berlyn 1983, ISBN 3-7861-1325-4 , bl. 151