Gaan na inhoud

Polichloor-bifeniele

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die merk van transformators wat PCB's bevat.

Polichloor-bifeniele (PCB's) is 'n groep organiese verbindings met tussen 1 tot 5 chlooratome wat verbind is aan 'n bifenielgroep wat 'n molekule is wat bestaan uit twee benseenringe wat elkeen ses koolstofatome bevat. Die veralgemeende chemiese formule vir alle PCB's is C12H10-xClx.

PCB's is gebruik as diëlektriese vloeistowwe in transformators en kapasitore, verkoelings- en smeermiddels en stabiliserende bymiddels in buigsame PVC bekledings vir elektriese drade en elektroniese komponente, insekdoders, sny-olies, brandvertragers, hidrouliese vloeistowwe, seëlaar, gom, hout- en vloer afwerkings,[1] verwe, en koolpapier.[2]

Die vervaardiging van PCB's is in die 1970's verban vanweë die hoë mate van giftigheid van die meeste PCB's. PCB's word geklassifiseer as 'n langlewende organiese besoedelaar wat in diere akkumuleer.

Die Chemiese struktuur van PCB's. Die moontlike posisies van chlooratome op die benseenringe word deur die getalle aangedui.

Bronne en Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Rudel, R A, Seryak, L M, and Brody, J G (2008). "PCB-containing wood floor finish is a likely source of elevated PCBs in resident's blood, household air and dust: a case study of exposure". Environmental Health. 7: 2. doi:10.1186/1476-069X-7-2.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  2. "Proceedings of the Subregional Awareness Raising Workshop on Persistent Organic Pollutants (POPs), Bangkok, Thailand". United Nations Environment Programme. 25 November 1997. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2007. Besoek op 11 Desember 2007.{{cite web}}: CS1 maint: date and year (link)