Quinquereem
'n Quinquereem (Latyn: quinqueremis [navis], van quinque = "vyf" en remus = "roeiriem". Afrikaanse spelling: Kwinkereem) of penterikon (Oudgrieks) is 'n antieke militêre roeiskip, waarby vyf rye roeiers 'n eenheid vorm.
Oor hoeveel roeibanke die roeiers verdeel is, bly 'n kwessie van debat onder skolastici, aangesien min beskrywings deur antieke skrywers en beelde van quinqueremes oorleef het. Deesdae word daar algemeen aanvaar dat daar nie meer as drie roeibanke kon gewees het nie, aangesien 'n skip met vyf roeibanke feitlik onbevaarbaar is. Die meeste quinquereme het waarskynlik drie roeibanke gehad, soos 'n trirem, waar twee plekke dubbel beset was. Dit is egter nie uitgesluit dat daar ook quinquereme met een of twee roeibanke was nie.
Quinquereme is waarskynlik in die 4de eeu v.C. deur die Kartagers of Dionysius I van Syracuse gebou en ontwikkel . In die Hellenistiese koninkryke het selfs groter skeepstipes na vore gekom met ses tot tien roeispane per eenheid, maar dit is nie in groot getalle ontplooi nie.
Quinquereme was (afgesien van 'n paar vlagskepe) die grootste oorlogskepe van die Kartagers en is ook in die Puniese Oorloë gebruik.
Die Romeine het ook quinquereme gebou, waarvan die eerste op die Kartaagse voorbeeld geskoei was.
Bronne[wysig | wysig bron]
- J.S. Morrison - J.F. Coates, Greek and Roman oared warships, Oxford, 1996. ISBN 0900188073