Rampjaar van 1672

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die troepe van Lodewyk XIV voor Naarden in 20 Julie 1672 deur Adam Frans van der Meulen.
Die bestorming van Coevorden, einde Desember 1672 deur Pieter Wouwerman, die broer van Philips Wouwerman.

In die Nederlandse geskiedenis staan die jaar 1672 as die rampjaar bekend. In hierdie jaar het die Nederlandse Republiek 'n besondere moeilike tyd beleef nadat hy deur sy buurlande ingeval is.

Die Frans-Nederlandse Oorlog begin in hierdie jaar en die Republiek word aangeval deur Engeland, Frankryk, die bisdom Münster en die bisdom Keulen. Aanvanklik was die Nederlandse magte nie daartoe in staat om die Franse opmars te keer nie. Die Franse leërs dring Nederlandse grondgebied binne, waar verskeie Wes-Nederlandse stede beleër en verower word. Hierdeur heers daar groot paniek onder die Nederlandse bevolking. Volgens 'n beroemde Nederlandse gesegde, was die volk destyds redeloos, die land reddeloos en die regering radeloos.

In die jare na die rampjaar behaal Nederland wel oorwinnings, veral op see waar hy die Engelse en Franse vlote verslaan. Vanaf 1674 fokus Frankryk meer van sy magte op die Suidelike-Nederlande, en verminder die druk op die Noordelike Provinsies, waardeur die onmiddellike bedreiging vir die Republiek afneem. Die oorlog het egter nog verder voortgeduur, en is eers in 1679 deur die Vrede van Nijmegen beëindig.

Deur die geldelike besteding op die oorlog, en die enorme skade aangerig deur die Franse besetting, was die Republiek finansieel uitgeput en sy staatskuld hoog opgeloop. Dit het 'n belangrike bydra gelewer tot die einde van die Goue Eeu, en die Republiek het sy status as 'n Europese groot moondheid verloor.