Robert Veyron-Lacroix
Robert Veyron-Lacroix (13 Desember 1922, Parys – 3 April 1991, Garches) was 'n Franse klavesimbelspeler en pianis.[1]Sy na-oorlogse loopbaan is veral ingeneem deur sy musikale vennootskap met die gevierde Franse fluitspeler, Jean-Pierre Rampal.
Vroeë lewe[wysig | wysig bron]
Hy was die seun van 'n industrialis en het sy talent op 'n vroeë ouderdom ten toon gestel. Hy het saam met Marcel Samuel-Rousseau en Yves Nat aan die Conservatoire de Paris studeer, en eerste pryse vir klavier, klavesimbel, harmonie, kontrapunt, begeleiding, solfeggio, en teorie gewen.
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Hy het sy Franse Radio-debuut in 1949 gemaak en 'n loopbaan as solis in beide kamer- en orkestrale musiek begin. Hy het gereeld opgetree tydens musiekfeeste in Europa, en het in Afrika, Amerika en die Verre-Ooste getoer. Veyron-Lacroix se tegniese vermoë en sensitiewe musikaliteit het gehelp om 'n bevredigende vennootskap te skep in die onmiddellike na-oorlogse jare saam met Jean-Pierre Rampal. Van hulle eerste openbare opvoering by die Salle Gaveau in Parys in 1949 (op 'n tydstip toe konserte vir fluit en klavier oudmodies was), het hulle voortgegaan om vir dertig jaar regoor die wêreld saam op te tree. Hulle het baie pryse vir hul opnames gewen. In die vroee 1980's het Veyron-Lacroix as gevolg van gesondheidsredes van die vennootskap onttrek, en Rampal het 'n nuwe duet gevorm met die Amerikaanse pianis John Steele Ritter. Veyron-Lacroix het baie kontemporêre werke gespeel, insluitende die Concerto pour clavecin et orchestra deur Jean Françaix, concertos deur Jean-Michel Damase en Darius Milhaud, 'n sonate vir fluit en klavier deur André Jolivet, en werke deur Maurice Ohana, Jacques Charpentier en Tony Aubin.[1]
Onderwys[wysig | wysig bron]
Veyron-Lacroix het met ingang 1956 aan die Schola Cantorum in Parys klas gegee, en vanaf 1959 aan die Académie international d'été de Nice. Hy was vanaf 1967 tot 1988 'n professor aan die Paryse Konservatorium gewees.[1] In 1955 het hy 'n boek getiteld Recherche de musique ancienne gepubliseer.
Opnames en pryse[wysig | wysig bron]
Veyron-Lacroix se opnames sluit Bach se klawerbordmusiek, Haydn se klawerbordconcertos, klawerbordsonates deur Cimarosa, Falla se klavesimbelconcerto, Poulenc se Concert champêtre, en die Roussel Divertissement Op.6, in. Sy solo opnames het in 1954, 1955, 1960, 1964 en 1965 die Grand Prix du Disque gewen.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Biografie op die Bach Kantates Webwerf
- Baker, Biographical Dictionary of 20th Century Classical Musicians, 1997.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Robert Veyron-Lacroix webwerf (VSA)
- Robert Veyron-Lacroix webwerf (Frankryk) Geargiveer 19 Januarie 2016 op Wayback Machine
Normdata  |
|
|---|