Rubik se kubus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Rubik se kubus
Rubik se kubus

Rubik se kubus is 'n 3-D kombinasielegkaart wat in 1974 uitgevind is[1][2] deur 'n Hongaarse beeldhouer en professor in argitektuur, Ernő Rubik. Oorspronklik genaamd die "Magic Cube",[3] is die legkaart gelisensieer deur Rubik vir bemarking en verkope deur Ideaal Toy Corporation in 1980.[4] Dit het die Duitse "Speletjie van die Jaar" spesiale toekenning vir die beste legkaart in daardie jaar ontvang.

Tot in Januarie 2009 is daar 350 miljoen blokkies wêreldwyd verkoop.[5] Dit maak dit die wêreld se topverkoper-legkaartspel.[6][7] Dit word algemeen beskou om die wêreld se besverkoper speelding te wees.[8]

Onderdele

In 'n klassieke Rubik se kubus, word elk van die ses vlakke bedek met nege plakkers, elkeen met een van ses soliede kleure: wit, rooi, blou, oranje, groen en geel. Op die huidige modelle, is wit die teenoorgestelde van geel, blou is die teenoorgestelde van groen en oranje is die teenoorgestelde van rooi, en rooi, wit en blou, word in daardie volgorde kloksgewys geplaas.[9] Op vroeë blokkies het die posisie van die kleure gewissel van kubus tot kubus.[10] 'n Interne spilpuntmeganisme stel elke vlak in staat om onafhanklik te draai, dus meng die kleure heeltyd. Vir die legkaart om opgelos te word, moet elke vlak wat bestaan uit slegs een kleur terugbesorg word. Soortgelyke raaisels word nou vervaardig met 'n verskillende aantal sye, dimensies, en plakkers, en nie almal van hulle is deur Rubik ontwerp nie.

Alhoewel die legkaart sy hoogtepunt van gewildheid bereik het in die tagtigerjare, is dit steeds wyd bekend en gebruik. Baie mense kompeteer ook vir die vinnigste tye in verskillende kategorieë. Sedert 2003 organiseer die World Cube Association, die internasionale beheerliggaam van die legkaart, wêreldwyd kompetisies en erken wêreldrekords.

Die wêreldrekordtyd vir die oplossing van 'n 3×3×3 Rubik se kubus is 3.47 seconds, deur Du Yusheng (杜宇生) vanaf China, op 24 November 2018.[11]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. William Fotheringham (2007). Fotheringham's Sporting Pastimes. Anova Books. p. 50. ISBN 1-86105-953-1.
  2. de Castella, Tom. "The people who are still addicted to the Rubik's Cube". BBC News Magazine (in Engels). bbc.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Desember 2019. Besoek op 28 April 2014.
  3. 'Driven mad' Rubik's nut weeps on solving cube... after 26 years of trying, Daily Mail Reporter, 12 Januarie 2009.
  4. Daintith, John (1994). A Biographical Encyclopedia of Scientists. Bristol: Institute of Physics Pub. p. 771. ISBN 0-7503-0287-9.
  5. William Lee Adams (28 Januarie 2009). "The Rubik's Cube: A Puzzling Success". TIME (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Augustus 2013. Besoek op 5 Februarie 2009.
  6. "eGames, Mindscape Put International Twist On Rubik's Cube PC Game". Reuters. 6 Februarie 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Julie 2009. Besoek op 6 Februarie 2009.
  7. Marshall, Ray. Squaring up to the Rubchallenge. icNewcastle. URL besoek 15 Augustus 2005.
  8. "Rubik's Cube 25 years on: crazy toys, crazy times". The Independent (in Engels). Londen. 16 Augustus 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2015. Besoek op 6 Februarie 2009.
  9. Michael W. Dempsey (1988). Growing up with science: The illustrated encyclopedia of invention. London: Marshall Cavendish. p. 1245. ISBN 0-87475-841-6.
  10. Ewing, John; Czes Kosniowski (1982). Puzzle it Out: Cubes, Groups and Puzzles. Cambridge: Press Syndiacte of the University of Cambridge. p. 4. ISBN 0 521 28924 6. Besoek op 19 Mei 2014.
  11. Team, WCA Website. "World Cube Association - Official Results". www.worldcubeassociation.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 April 2019. Besoek op 25 November 2018.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]