Sale Sharks

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
USO-Sale Sharks in 2013

Sale Sharks is 'n professionele rugbyklub van Groter Manchester, Engeland. Hulle speel in die Premierliga, Engeland se top-afdeling van rugby.

Die klub is oorspronklik in 1861 as Sale Football Club gestig, tans 'n bekende amateurklub. Hulle het die bynaam Sharks in 1999 aangeneem. Sedert 2012 speel hulle hul tuiswedstryde by die AJ Bell-stadion in Barton-upon-Irwell, Salford. Tussen 1905 en 2003 het hulle by Heywoodweg in Sale gespeel, voordat hulle na Edgeley Park in Stockport verhuis het waar hulle tot 2012 gebly het. Hul tradisionele kleure is blou en wit.

Sale het vier belangrike trofeë gewen. Hulle was die Premierliga Rugbykampioene in 2005–06, en het die Europese Rugbyuitdaagbeker in 2001–02, 2004–05 en die Premierskap Rugbybeker in 2019/20 gewen. Hulle het ook die RFU-kampioenskap in 1994 gewen.

In die 2021–22 Premierliga Rugbyseisoen het Sale sesde geëindig, wat hulle die voorreg gegee het om aan die 2022–23 Europese Rugbykampioenskappe deel te neem. Die Direkteur van Rugby is Alex Sanderson wat in Januarie 2021 aangestel is na die vertrek van Steve Diamond in Desember 2020.[1]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

1861-1990's[wysig | wysig bron]

Die klub is in 1861 gestig en is een van die oudste klubs in Engelse rugby. Deur hul geskiedenis was hulle een van die voorste rugbyklubs in Noord-Engeland. Sale het in 1905 by Heywoodweg ingetrek en het daar gebly tot in 2003.

Sale was onoorwonne in 26 wedstryde, met 24 gewen en twee gelykop in 1911.

Alhoewel Pat Davies gereken word as Sale se eerste internasionale speler, nadat hy gekies is om vir Engeland in 1927 te speel, was dit GAM Isherwood wat Sale se eerste verteenwoordiger in 'n internasionale toetswedstryd was, toe hy in al drie toetse van die 1910 Britse toer na Suid-Afrika op skrumskakel gespeel het. Die klub het deurgaans internasionale spelers verskaf en het gedurende die 1930's een van sy mees dominante tydperke gehad, deur spelers van die kaliber van Hal Sever (Engeland), Claude Davey en Wilf Wooller (Wallis) en Ken Fyfe (Skotland) in te span. Daar was geen verbasing toe hulle die 1936 Middlesex Sewes uitgeskakel het.

Sale het vir 15 agtereenvolgende seisoene die hoofrol in County Cup-rugby oorheers toe hulle van 1972 tot 1987 in al die bekerwedstryde onoorwonne was. Gedurende hierdie tydperk het Sale meegeding om die Engelse klubkampioen te wees. In hul eerste jaar, een nadat die eerste kompetisie in 1971 afgeskop het, het hulle die halfeindronde gehaal net om teen die uiteindelike wenners Coventry met 35–6 te verloor.

Professionele era[wysig | wysig bron]

Gedurende die negentigerjare, ten spyte van opwindende vertonings onder Paul Turner, en sy opvolger John Mitchell, het beide klub en veld gesukkel om 'n greep te behou op die veeleisende kommersiële en finansiële realiteite benodig vir die bestuur van 'n professionele rugbyklub.

Sale het 20 000 ondersteuners na Twickenham geneem vir die 1997 Pilkingtonbeker-eindstryd, maar Leicester het 'n fout-geteisterde wedstryd met 9–3 gewen. Hierdie belangstelling het vinnig vervaag en die verwagte toenemende skare het nooit gerealiseer nie en relegasie uit die Premierafdeling het gedreig totdat die rugbyspeler en plaaslike sakeman Brian Kennedy laat in die 1999–2000-seisoen tot die klub se redding gekom het. Sedertdien is die klub op 'n gesonde finansiële voet.

Van die veld af is Peter Deakin uit Warrington Wolves rugbyliga gewerf as uitvoerende hoof om die vaardighede wat hy by die Bradford Bulls en Saracens opgedoen het aan te wend. Hy het 'n onmiddellike impak gemaak om die klub se profiel te verhoog totdat hy deur die ernstige siekte getref is wat sy lewe geëis het in Februarie 2003.

Sukses is nie onmiddellik behaal nie; Sale Sharks het in die eerste twee jaar van die nuwe Millennium elfde en tiende in die 12-sterk Premierliga-tabel geëindig. Dit het die afrigtingsvennootskap van twee voormalige Sale-spelers, Jim Mallinder en Steve Diamond, geverg om 'n span op die been te bring wat in 2002 naaswenners was en vir die Heinekenbeker gekwalifiseer het.

Gekontrakteerde spelers het ooreengestem met die verhoogde profiel van die klub. Die kaptein van Skotland, Bryan Redpath, is vergesel deur Stuart Pinkerton, Barry Stewart, Graeme Bond, Jason White en Andrew Sheridan. Die klub het hom toe gewend tot die rykdom van talent, wat tot dusver grootliks onontgin was in rugbyliga. Apollo Perelini, bekend as "The Terminator" vir sy kompromislose styl, het hom by Sale Sharks aangesluit die dag nadat hy St. Helens gehelp het om in die Superliga Grootfinaal op Old Trafford te wen. Die media het daarmee baljaar toe Jason Robinson, moontlik die opwindendste vleuel in die wêreld in enige kode, van Wigan Warriors na Sale verskuif het.

In 2002 het die span ook die Europese Uitdaagbeker in Oxford se Kassam-stadion verower en Pontypridd met 25–22 verslaan.

Latere Mallinder-dae het die klub weer op Twickenham in 2004 gesien, met 'n naelskraapse verloor teen die Valke in die Powergenbeker-eindstryd. In die somer van 2004 het Jim Mallinder Sale verlaat om 'n pos in die RFU se Nasionale Akademie op te neem. Ná Mallinder se vertrek het Sale die voormalige Franse internasionaal Philippe Saint-André aangestel, wat onlangs vir die vakante pos as afrigter van Wallis afgekeur is. Met 'n nuwe toestroming van spelers, insluitend die Franse internasionale spelers, het Sébastien Bruno en Sébastien Chabal egter vir Saint-André en Sale gehelp om die 2005 Europese Uitdaagbeker weer in Oxford te wen, hierdie keer 27–3 teen Pau, vir die tweede keer in drie jaar.

2005–06 seisoen: kampioene[wysig | wysig bron]

Nuwe toevoegings tot die groep vir die 2005–06-seisoen het die Franse stut Lionel Faure, die Samoaanse agterspeler Elvis Seveali'i en die Walliese agtsteman Nathan Bonner-Evans ingesluit. Voortbouend op hul Europese Uitdaagbeker-sukses, het Sale 16 wedstryde uit 22 gewen om twee wedstryde voor die einde reeds boaan die tabel te eindig. In die halfeindstryd teen London Wasps het hulle 22–12 gewen. Hulle het die 2006 Premierliga-titel gewen met 'n oorwinning van 45–20 teen Leicester Tigers.

2006–2009[wysig | wysig bron]

Na die sukses van die 2005–06-seisoen het baie by die klub gehoop op 'n herhaling. 'n Beseringskrisis het egter ontstaan. Meer en meer beserings is oor die volgende maande opgedoen totdat Sale met slegs 17 van 'n 38-span wat geskik was om in hul laaste Heinekenbeker-wedstryd teen Ospreys te speel, oorgebly het.

In 2007–08 was dit Wêreldbeker-jaar so die klub was sonder sommige van hul groot name. Sale het James Jennings as die nuwe uitvoerende hoof en Dean Schofield as die nuwe kaptein aangestel. Sale het goeie spelers gekontrakteer, insluitend Luke McAlister van die Blues in Nieu-Seeland. Die seisoen was op en af. Suksesse ingesluit; Leicester Tigers vir die eerste keer tuis en weg te klop. Die laagtepunte was egter nie om vir die halfeindronde in die Premierliga te kwalifiseer of 'n trofee te wen nie.

Op 19 Augustus 2008 is Juan Martín Fernández Lobbe aangekondig as die kaptein vir die nuwe seisoen, wat Jason White vervang wat nog van 'n besering herstel het. 'n Nuwe Premierskap-rekord van vier wedstryde sonder om 'n drie te laat uitlek, is aan die begin van die seisoen opgestel, hierdie wedstryde was Newcastle (A), Saracens (H), Bristol (A) en Gloucester (H). Sale is in die groepfase uit die Europese Beker geskakel. Ten spyte van 'n oorwinning oor Clermont, het 'n nederlaag tuis teen Munster, 'n nederlaag teen Montauban en Munster wat die Sharks in Ierland geklop het, gelei tot 'n uitval. Charlie Hodgson is op Donderdag 30 April 2009 aangewys as die speler van die jaar by die klub se einde-van-seisoen-toekennings.

Philippe Saint-André het aan die einde van die 2008–09-seisoen uit sy pos as Direkteur van Rugby bedank. Saam met die vertrek van Saint-André het 'n aantal sleutelspelers aangekondig dat hul tyd by Sale verby was. Kaptein Juan Martín Fernández Lobbe en kultusfiguur Sébastien Chabal het almal aan die einde van die seisoen van die klub afskeid geneem.

2009–2013: Byna relegasie[wysig | wysig bron]

Vir die 2009–10-seisoen is Kingsley Jones van Hoofafrigter tot Direkteur van Rugby bevorder; die voormalige vleuel van Sale, Jason Robinson, het hoofafrigter geword. Sale het 'n teleurstellende 2009–10-seisoen gehad, en het 11de in die Premierliga geëindig en eers op die voorlaaste naweek van die seisoen veiligheid van relegasie verseker. Sale se Heinekenbeker- veldtog het ook in teleurstelling geëindig. Die hoogtepunte van die veldtog was 'n oorwinning van 27–26 tuis teen Cardiff en oorwinnings tuis en weg teen Harlequins.

Daar is veranderinge aangebring in die afrigtingspan. Keith-Roach het uit sy pligte getree nadat hy besluit het hy kan hom nie tot 'n voltydse rol verbind nie. Robinson, wat oorspronklik geen voorneme gehad het om af te rig nie, maar op die klub se versoek om hulp gereageer het, het die klub verlaat. Die voormalige All Black-voorspeler Mike Brewer het Robinson as hoofafrigter vervang, terwyl Jones as Direkteur van Rugby gebly het. In Desember 2010, ná slegs agt maande in die rol, is Brewer as hoofafrigter afgedank. Die afrigter van die Akademie, Pete Anglesea, het op 'n tydelike grondslag as eerstespanafrigter oorgeneem tot die einde van die seisoen, wat Sale tot 'n 10de plek gelei het.

In die 2011–12-voorseisoen is die voormalige speler Steve Diamond as voorsitter aangekondig. Onmiddellik het 'n opknapping van die speel- en afrigtingspan begin, genaamd "Diamond's Revolution". Sale het die seisoen goed begin, maar vorm het in die laaste helfte van die veldtog wankel, en Tony Hanks is as hoofafrigter afgedank ná 'n nederlaag teen Saracens. Aan die einde van die seisoen het Sale Gloucester en Bath tot die sesde plek in die Premierliga geklop, wat beteken dat hulle vir die Heinekenbeker in die 2012–13-seisoen gekwalifiseer het.

Gedurende die somer van 2012 het Sale verhuis van Edgeley Park, hul tuiste sedert 2003, na die nuutgeboude Salford City Stadium (nou herdoop na AJ Bell-stadion), om met die Salford City Reds te deel. Bryan Redpath is bevestig as die direkteur van rugby voor die 2012-’13-seisoen, maar na hul swakste begin ooit in 'n seisoen toe hulle hul eerste sewe ligawedstryde verloor het, is Redpath as Direkteur van Rugby verwyder. John Mitchell was kortliks in beheer vir 'n maand.

2012–2020: Steve Diamond-era[wysig | wysig bron]

Sale het 'n teleurstellende 2012–13-seisoen by hul nuwe stadion beleef, en het die grootste deel van die seisoen in die relegasieplek deurgebring voordat hul algeheel 10de geëindig het. Mark Cueto het die voormalige Sale-spanmaat Steve Hanley, as voorste driedrukker in die premierskap, met sy 76ste drie oorgeneem. Hul eerste oorwinning van die seisoen was teen Cardiff Blues in die Heinekenbeker, wat ook hul enigste oorwinning van die jaar se Heinekenbeker was, toe hul onderaan hul poel geëindig het. In die LV-beker in die uitklopfase het hulle Saracens in die halfeindstryd geklop, maar in die eindstryd teen Harlequins met 14–31 verloor.

Die 2013-’14-seisoen het ’n groot verbetering getoon vanaf die vorige seisoen. Sale het die seisoen in die sesde plek afgesluit, 'n plek in die uitspeelkompetisie misgeloop, maar kon daarin slaag om kwalifisering tot die eerste Europese Rugbykampioenskapbeker te verseker. Hulle het ook daarin geslaag om die kwarteindronde van die Europese Uitdaagbeker te haal, waar hulle teen Northampton Saints verloor het. Sale se suksesse in die seisoen het die Engelse nasionale span se hoofafrigter, Stuart Lancaster, aangespoor om ses Sale-spelers in die groep in te roep om in die somertoer te speel.

Vir die 2014–15-seisoen het Sale in die sewende plek in die Aviva Premierliga geëindig, terwyl hulle onderaan hul poel in die Europese Rugbykampioenebeker geëindig het, nadat hulle Munster, Saracens en Clermont Auvergne in die AJ Bell-stadion getroef het. Die uitblinkers vir hierdie veldtog was akademie-hoopvolles Mike Haley en Josh Beaumont wat gereelde eerstespanspelers geword het, en Josh is opgeroep vir die Engelse span vir die Engeland XV wat in Mei teen die Barbarians gespeel het en selfs 'n drie gedruk het.

Van die 2015-2016- tot die 2019-2020-seisoene was Sale gereelde midvelders. Met vyfde hul hoogste en tiende hul laagste plek in hierdie tydperk.

Die klub is in Junie 2016 oorgeneem deur 'n beleggingsgroep onder leiding van Simon Orange.

In Desember 2020 moes Steve Diamond die klub verlaat weens familiesake. Hy het die klub na drie wedstryde in die 2020–21 Premierliga-seisoen verlaat nadat die span wat twee van daardie wedstryde gewen het. Oor sy tyd by Sale het Diamond gesê: “Ek het saam met Simon (Oranje) en Ged (Mason) 'n fantastiese bestuurspan gevorm, 'n puik klub, werklik soliede fondamente gebou en ek het gedink dis tyd vir my om opsy te staan en ander mense in te laat op wat my beste tyd was."

2021 – huidiglik: Die Alex Sanderson-era[wysig | wysig bron]

In Januarie 2021 het Sale bevestig dat Saracens se voorspeler-afrigter, Alex Sanderson, die rol van direkteur van rugby by die klub oorgeneem het. Die 41-jarige het sy senior speelloopbaan in 1998 by Sale Sharks begin, nadat hy juniorrugby by die plaaslike klub Littleborough gespeel het. Hy het voortgegaan om 90 keer vir die klub uit te draf, met sy leierseienskappe wat hom die klubkapteinskap besorg het. Alex het gesê: "Ek sluit by 'n klub aan waarvan ek alles weet sedert my tyd hier, maar dinge het sedert daai dae massief aanbeweeg en die geleentheid om terug te keer huis toe en iets spesiaals te bereik, was net te goed om van die hand te wys."

Die Sharks het 3de in die Gallagher Premierliga geëindig. 'n Halfeindstryd weg teen Exeter Chiefs het 'n verloor van 40–30 tot gevolg gehad. In die Heineken Kampioenebeker nadat Sale 8ste geëindig het met een punt, het Sale Scarlets in die ronde met 57–14 verslaan, wat tot 'n laaste-agt-weg gelykop in La Rochelle opgebou het, wat gelei het tot 'n nederlaag van 45–21. Daardie seisoen het die akademie-hoopvolles Sam Dugdale, Bevan Rodd, Arron Reed en Raffi Quirke almal gereelde eerstespanspelers geword.

Bekende oud-spelers[wysig | wysig bron]

Die volgende Sale-spelers is gekies vir die Leeus-toere terwyl hulle lede van die klub was:

  • G.A.M. Isherwood (1910 toer na Suid-Afrika)
  • William Michael Patterson (1959)
  • Peter Stagg (1968)
  • Fran Cotton (1980)
  • Steve Smith (1983)
  • Jason Robinson (2001 & 2005)
  • Andy Titterrell (2005)
  • Charlie Hodgson (2005)
  • Mark Cueto (2005)
  • Jason White (2005)
  • Andrew Sheridan (2005 & 2009)
  • Tom Curry (2021 Britse & Ierse Leeus toer na Suid-Afrika)

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Sale Sharks appoint Alex Sanderson as Director of Rugby". Sale Sharks (in Engels). 15 Januarie 2021. Besoek op 15 Januarie 2021.