Britse en Ierse Leeus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jump to navigation Jump to search
Britse en Ierse Leeus
Kenteken van die Britse en Ierse Leeus.png
Bynaam(e) Leeus
Unie Vlag van Engeland Engelse Rugbyvoetbalunie
Vlag van Ierland Ierse Rugbyvoetbalunie
Vlag van Skotland Skotse Rugbyunie
Vlag van Wallis Walliese Rugbyunie
Afrigter(s) Vlag van Nieu-Seeland Warren Gatland (2021-toer)
Kaptein(s) Vlag van Wallis Sam Warburton (2017-toer)
Spankleure


Statistiek
Meeste toetse Vlag van Ierland Willie John McBride (17)[1]
Meeste toetspunte Vlag van Skotland Gavin Hastings (69)[2]
Meeste drieë Vlag van Ierland Tony O'Reilly (6)[3]
Eerste wedstryd
Flag of Otago.svg Otago 3–8 Leeus (as Groot-Brittanje) Vlag van Verenigde Koninkryk
(28 April 1888)
Grootste oorwinning
Flag of Western Australia.svg Wes-Australië 10–116 Leeus
(8 Junie 2001)
Vlag van Argentinië Argentinië 0–46 Leeus
(7 Augustus 1927)
Grootste nederlaag
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 38–6 Leeus
(16 Julie 1983)

Die Britse en Ierse Leeus (Engels: British and Irish Lions; voorheen bekend as die Britse Eilande en tot 2001 bekend as die Britse Leeus) is 'n internasionale rugbyspan wat bestaan uit 'n keuring van die beste spelers van Engeland, Ierland, Skotland en Wallis. In rugbykringe word daar na die vier internasionale rugbyunies gesamentlik as die "Tuisnasies" (Engels: Home Nations) verwys en daarom word daar soms van die Leeus as die "Tuisnasiesspan" gepraat. Leeuskeurders kan ook spelers kies wat nie voorheen in toetse vir hul unies gespeel het nie, maar dit gebeur uiters selde.

Vlag van die Britse en Ierse Leeus

Gekombineerde rugbyspanne van die Verenigde Koninkryk van Groot-Brittanje en Ierland het vanaf 1888 toere na die Suidelike Halfrond onderneem. Die eerste toer is as 'n kommersiële onderneming aangepak, sonder amptelike ondersteuning,[4] maar die ses besoeke wat daarop gevolg het voor die 1910-toer na Suid-Afrika (die eerste wat deur 'n komitee van die vier Tuisunies gekies is) het al hoe groter ondersteuning van die owerhede geniet.[5] Slegs een van dié het egter verteenwoordigers van al vier nasies ingesluit.

In 1949 het die vier Tuisnasies gekombineer om 'n amptelike Toerkomitee te vorm[6] en vir die eerste keer was al die spelers van die span van 1950 na Nieu-Seeland internasionale spelers.[7] Die 1950's was 'n goue era vir Leeusrugby en eers in die 1970's het die styl begin om die substansie van oorwinnings in Nieu-Seeland en Suid-Afrika te ewenaar. Aanvanklik moes swak georganiseerde Leeustoerspanne gereelde nederlae teen hul gashere verduur, maar teen 1955 het die besoekers die wedstryde ernstig genoeg begin ag om die toer na Suid-Afrika 2–2 te deel. In die 1970's het die span 'n herlewing ervaar. Die laaste toer van die amateurs was in 1993.

Uitslae[wysig | wysig bron]

Toertoetse[wysig | wysig bron]

Shaw & Shrewsbury se span in 1888. Die eerste toerende Britse of Ierse rugbyspan, 'n kommersiële onderneming na Australië en Nieu-Seeland
Ondanks sy etiket as 'n Engelse span het die span wat in 1891 na Suid-Afrika getoer het 'n aantal Skotte ingesluit
Engeland teen die Kaapkolonie in 1891, die eerste van die onoorwonne Bill MacLagan se Britse Eilande-toer na Suid-Afrika
Die Britse Leeus voordat hulle die vierde wedstryd teen Argentinië tydens hul tweede toer na dié land in 1927 gespeel het
Die Leeus teen die Poemas in 1936
Die Leeus teen die Springbokke op Ellispark in 1938
Die Leeus teen die Nieu-Seelandse Māorirugbyspan in 2005
Losskrum tussen die Leeus en die All Blacks in 2017
Jaar Na Kaptein Hoofafrigter Meeste punte in toetse Uitslag Toetsuitslag
1888 Nieu-Seeland
& Australië 		Vlag van Engeland Robert Seddon
Vlag van Engeland Andrew Stoddart 		Vlag van Engeland Alfred Shaw
Vlag van Engeland Arthur Shrewsbury 		Geen toetse gespeel nie
1891 Suid-Afrika Vlag van Skotland Bill Maclagan Vlag van Engeland Edwin Ash Vlag van Engeland Arthur Rotherham, 4 Gewen 3–1
1896 Suid-Afrika Vlag van Engeland Johnny Hammond
Thomas Crean 		Vlag van Engeland Roger Walker Vlag van Engeland J. F. Byrne, 12 Gewen 3–1
1899 Australië Vlag van Engeland Matthew Mullineux
Vlag van Engeland Frank Stout 		Vlag van Engeland Matthew Mullineux Vlag van Engeland Charlie Adamson, 17 Gewen 3–1
1903 Suid-Afrika Vlag van Skotland Mark Morrison Vlag van Engeland Johnny Hammond Vlag van Skotland John Gillespie, 4 Verloor 0–1
1904 Australië
& Nieu-Seeland 		Vlag van Skotland David Bedell-Sivright
Vlag van Wallis Teddy Morgan 		Vlag van Nieu-Seeland Arthur O'Brien Vlag van Wallis Percy Bush, 20 Gewen
Verloor 		3–0 (Australië)
0–1 (Nieu-Seeland)
1908 Nieu-Seeland
& Australië 		Vlag van Wallis Arthur 'Boxer' Harding Vlag van Engeland George Harnett Vlag van Wallis Reggie Gibbs, 3
Vlag van Wallis Jack Jones, 3 		Verloor 0–2–1 (Nieu-Seeland)
Geen toetse teen Australië nie
1910 Suid-Afrika Vlag van Ierland Tommy Smyth
Vlag van Wallis Jack Jones 		Vlag van Engeland William Cail
Vlag van WallisWalter E. Rees 		Vlag van Engeland Jack Spoors, 9 Verloor 1–2
1910 Argentinië Vlag van Engeland John Raphael Vlag van Engeland R.V. Stanley Vlag van Engeland Harold Monks, 10 Gewen 1–0
1924 Suid-Afrika Vlag van Engeland Ronald Cove-Smith Vlag van Wallis Harry Packer Vlag van Engeland Tom Voyce, 6 Verloor 0–3–1
1927 Argentinië Vlag van Skotland David MacMyn Vlag van Engeland James Baxter Vlag van Engeland Ernest Hammett, 40 Gewen 4–0
1930 Nieu-Seeland
& Australië 		Vlag van Engeland Doug Prentice
Vlag van Engeland Carl Aarvold 		Vlag van Engeland James Baxter Vlag van Engeland Carl Aarvold, 9 Verloor
Verloor 		1–3 (Nieu-Seeland)
0–1 (Australië)
1936 Argentinië Vlag van Engeland Bernard Gadney Vlag van Engeland Doug Prentice Vlag van Engeland John Brett, 7 Gewen 1–0
1938 Suid-Afrika Vlag van Ierland Sam Walker Vlag van Engeland Major B.C. Hartley Vlag van Wallis Vivian Jenkins, 9 Verloor 1–2
1950 Nieu-Seeland
& Australië 		Vlag van Ierland Karl Mullen
Vlag van Wallis Bleddyn Williams 		Vlag van Engeland Leslie B. Osborne Vlag van Wallis Lewis Jones, 26 Verloor
Gewen 		0–3–1 (Nieu-Seeland)
2–1 (Australië)
1955 Suid-Afrika Vlag van Ierland Robin Thompson
Vlag van Wallis Cliff Morgan 		Vlag van Ierland Jack Siggins Vlag van Engeland Jeff Butterfield, 12 Gelykop 2–2
1959 Australië
& Nieu-Seeland 		Vlag van Ierland Ronnie Dawson Vlag van Ierland O. B. Glasgow Vlag van Ierland David Hewitt, 16 Gewen
Verloor 		2–0 (Australië)
1–3 (Nieu-Seeland)
1962 Suid-Afrika Vlag van Skotland Arthur Smith
Vlag van Engeland Dickie Jeeps 		Vlag van Ierland Harry McKibbin Vlag van Engeland John Willcox, 5 Verloor 0–3–1
1966 Australië
& Nieu-Seeland 		Vlag van Wallis David Watkins
Vlag van Skotland Mike Campbell-Lamerton 		Vlag van Wallis John Robins Vlag van Skotland Stewart Wilson, 30 Gewen
Verloor 		2–0 (Australië)
0–4 (Nieu-Seeland)
1968 Suid-Afrika Vlag van Ierland Tom Kiernan Vlag van Ierland Ronnie Dawson Vlag van Ierland Tom Kiernan, 35 Verloor 0–3–1
1971 Nieu-Seeland Vlag van Wallis John Dawes Vlag van Wallis Carwyn James Vlag van Wallis Barry John, 30 Gewen 2–1–1
1974 Suid-Afrika Vlag van Ierland Willie John McBride Vlag van Ierland Syd Millar Vlag van Wallis Phil Bennett, 26 Gewen 3–0–1
1977 Nieu-Seeland Vlag van Wallis Phil Bennett Vlag van Wallis John Dawes Vlag van Wallis Phil Bennett, 18 Verloor 1–3
1980 Suid-Afrika Vlag van Engeland Bill Beaumont Vlag van Ierland Noel Murphy Vlag van Ierland Tony Ward, 18 Verloor 1–3
1983 Nieu-Seeland Vlag van Ierland Ciaran Fitzgerald Vlag van Skotland Jim Telfer Vlag van Ierland Ollie Campbell, 15 Verloor 0–4
1989 Australië Vlag van Skotland Finlay Calder Vlag van Skotland Ian McGeechan Vlag van Skotland Gavin Hastings, 28 Gewen 2–1
1993 Nieu-Seeland Vlag van Skotland Gavin Hastings Vlag van Skotland Ian McGeechan Vlag van Skotland Gavin Hastings, 38 Verloor 1–2
1997 Suid-Afrika Vlag van Engeland Martin Johnson Vlag van Skotland Ian McGeechan
Vlag van Skotland Jim Telfer 		Vlag van Wallis Neil Jenkins, 41 Gewen 2–1
2001 Australië Vlag van Engeland Martin Johnson Vlag van Nieu-Seeland Graham Henry Vlag van Engeland Jonny Wilkinson, 36 Verloor 1–2
2005 Nieu-Seeland Vlag van Ierland Brian O'Driscoll
Vlag van Engeland Martin Corry
Vlag van Wallis Gareth Thomas 		Vlag van Engeland Sir Clive Woodward Vlag van Wallis Stephen Jones, 14 Verloor 0–3
2009 Suid-Afrika Vlag van Ierland Paul O'Connell Vlag van Skotland Ian McGeechan Vlag van Wallis Stephen Jones, 39 Verloor 1–2
2013 Australië Vlag van Wallis Sam Warburton
Vlag van Wallis Alun Wyn Jones 		Vlag van Nieu-Seeland Warren Gatland Vlag van Wallis Leigh Halfpenny, 49 Gewen 2–1
2017 Nieu-Seeland Vlag van Wallis Sam Warburton
Vlag van Ierland Peter O'Mahony 		Vlag van Nieu-Seeland Warren Gatland Vlag van Engeland Owen Farrell, 31 Gelykop 1–1–1
2021 Suid-Afrika Vlag van Nieu-Seeland Warren Gatland

Ander internasionale wedstryde[wysig | wysig bron]

Jaar Teenstander Kaptein Hoofafrigter Meeste punte Uitslag Verwante toer
1910 Vlag van Suid-Rhodesië Suid-Rhodesië Vlag van Wallis Jack Jones Vlag van Engeland William Cail
Vlag van Wallis Walter E. Rees 		Vlag van Wallis Reg Plummer, 6 Gewen Suid-Afrika 1910
1924 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Wallis Neil McPherson Vlag van Wallis Harry Packer Vlag van Skotland Ian Smith, 6 Gewen Suid-Afrika 1924
1930 Vlag van Sri Lanka Ceylon Vlag van Ierland James Leo Farrell Vlag van Engeland James Baxter Gewen Nieu-Seeland & Australië 1930
1938 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Ierland Sam Walker Vlag van Engeland Bernard Charles Hartley Vlag van Wallis Viv Jenkins, 7 Gewen Suid-Afrika 1938
1938 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Ierland Sam Walker Vlag van Engeland Bernard Charles Hartley Vlag van Wallis Elvet Jones, 9 Gewen Suid-Afrika 1938
1950 Vlag van Sri Lanka Ceylon Vlag van Engeland Leslie B. Osborne Gewen Nieu-Seeland & Australië 1950
1955 Vlag van Suid-Afrika Suidwes-Afrika Vlag van Skotland Angus Cameron Vlag van Ierland Jack Siggins Vlag van Ierland Tony O'Reilly, 3
Vlag van Engeland Frank Sykes, 3
Vlag van Wallis Haydn Morris, 3 		Gewen Suid-Afrika 1955
1955 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Wallis Cliff Morgan Vlag van Ierland Jack Siggins Vlag van Engeland Frank Sykes, 9 Gewen Suid-Afrika 1955
1955 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Wallis Cliff Morgan Vlag van Ierland Jack Siggins Vlag van Engeland Doug Baker, 6 Gewen Suid-Afrika 1955
1955 Vlag van Kenia Kenia, Uganda, Tanganjika Vlag van Ierland Robin Thompson Vlag van Ierland Jack Siggins Vlag van Skotland Arthur Smith, 15 Gewen Suid-Afrika 1955
1962 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Skotland Arthur Smith Vlag van Ierland Harry McKibbin Vlag van Engeland Mike Weston, 12 Gewen Suid-Afrika 1962
1962 Vlag van Suid-Afrika Suidwes-Afrika Vlag van Engeland Dickie Jeeps Vlag van Ierland Harry McKibbin Vlag van Engeland Mike Weston, 3
Vlag van Wallis Keith Rowlands, 3
Vlag van Ierland Raymond Hunter, 3 		Gewen Suid-Afrika 1962
1962 Vlag van Kenia Oos-Afrika Vlag van Skotland Mike Campbell-Lamerton Vlag van Ierland Harry McKibbin Vlag van Engeland Richard Sharp, 14 Gewen Suid-Afrika 1962
1966 Vlag van Kanada Kanada Vlag van Skotland Mike Campbell-Lamerton Vlag van Wallis John Robins Vlag van Ierland Noel Murphy, 6 Gewen Australië & Nieu-Seeland 1966
1968 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Ierland Tom Kiernan Vlag van Ierland Ronnie Dawson Vlag van Wallis Keith Jarrett, 10 Gewen Suid-Afrika 1968
1968 Vlag van Suid-Afrika Suidwes-Afrika Vlag van Skotland Jim Telfer Vlag van Ierland Ronnie Dawson Vlag van Engeland Bob Hiller, 11 Gewen Suid-Afrika 1968
1974 Vlag van Suid-Afrika Suidwes-Afrika Vlag van Wallis Gareth Edwards Vlag van Ierland Syd Millar Vlag van Skotland Andy Irvine, 8 Gewen Suid-Afrika 1974
1974 Vlag van Suid-Rhodesië Rhodesië Vlag van Wallis Gareth Edwards Vlag van Ierland Syd Millar Vlag van Skotland Andy Irvine, 22 Gewen Suid-Afrika 1974
1977 Vlag van Fidji Fidji Vlag van Wallis Phil Bennett Vlag van Wallis John Dawes Vlag van Wallis Phil Bennett, 13 Verloor Nieu-Seeland 1977
1977 Britse Barbarians Vlag van Wallis Phil Bennett Vlag van Wallis John Dawes Vlag van Wallis Phil Bennett, 8 Gewen Tuiswedstryd as deel van Elizabeth II se silwertroonvieringe na die Leeus se terugkoms uit Nieu-Seeland
1986 "Die Res" Vlag van Skotland Colin Deans Vlag van Ierland Mick Doyle Vlag van Skotland John Beattie, 4 Verloor Tuiswedstryd as deel van die IRR se eeufees
1989 Vlag van Frankryk Frankryk Vlag van Engeland Rob Andrew Vlag van Skotland Ian McGeechan Vlag van Skotland Gavin Hastings, 22 Gewen Eenmalige wedstryd as deel van die Franse twee-eeufees
1990 "Res van Europa" Vlag van Skotland David Sole Vlag van Engeland Roger Uttley Vlag van Skotland Gavin Hastings, 19 Gewen Liefdadigheidswedstryd ter ondersteuning van Roemenië. Nie as Leeus gespeel nie, maar as die vier Tuisunies
2005 Vlag van Argentinië Argentinië Vlag van Wallis Michael Owen Vlag van Engeland Clive Woodward Vlag van Engeland Jonny Wilkinson, 20 Gelykop Opwarmingswedstryd tuis voor die toer na Nieu-Seeland
2013 Britse Barbarians Vlag van Ierland Paul O'Connell Vlag van Nieu-Seeland Warren Gatland Vlag van Engeland Owen Farrell, 15 Gewen Opwarmingswedstryd weg voor die toer na Australië

Rekords[wysig | wysig bron]

Toetse[wysig | wysig bron]

Hersien ná die 2017-toer[8]

Teen Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
Vlag van Argentinië Argentinië 7 6 0 1 85,71
Vlag van Australië Australië 23 17 6 0 73,91
Vlag van Fidji Fidji 1 0 1 0 0
Vlag van Frankryk Frankryk 1 1 0 0 100
Vlag van Kanada Kanada 1 1 0 0 100
Vlag van Kenia Kenia 2 2 0 0 100
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 41 7 30 4 17,07
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 46 17 23 6 36,96
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 1 1 0 0 100
Totaal 123 52 60 11 42,28

Toere[wysig | wysig bron]

Teen Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
Vlag van Argentinië Argentinië 3 3 0 0 100
Vlag van Australië Australië 9 7 2 0 78
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 12 1 10 1 8
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 13 4 8 1 31
Totaal 37 15 20 2 41

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ (en) "Most matches". ESPNscrum. Besoek op 17 Julie 2020.
  2. ↑ (en) "Most points". ESPNscrum. Besoek op 17 Julie 2020.
  3. ↑ (en) "Most tries". ESPNscrum. Besoek op 17 Julie 2020.
  4. ↑ Griffiths (1987), p 9:3.
  5. ↑ Griffiths (1987), p 9:6.
  6. ↑ Godwin (1981), p 231.
  7. ↑ Griffiths (1987), p 9:8.
  8. ↑ (en) "overall figures". espnscrum. Besoek op 23 April 2020.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

  • (en) Godwin, Terry; Rhys, Chris (1981). The Guinness Book of Rugby Facts & Feats. London: Guinness Superlatives. ISBN 0-85112-214-0.
  • (en) Griffiths, John (1987). The Phoenix Book of International Rugby Records. London: Phoenix House. ISBN 0-460-07003-7.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Britse_en_Ierse_Leeus&oldid=2382489"