Britse en Ierse Leeus
| Britse en Ierse Leeus | ||||
 |
||||
| Unies |  Ierse Rugbyvoetbalunie Rugbyvoetbalunie Skotse Rugbyunie Walliese Rugbyunie |
|||
| Bynaam(e) | Leeus | |||
| Afrigter(s) | Ian McGeechan (2009 toer) |
|||
| Kaptein(s) | Paul O'Connell (2009 toer) |
|||
          Spankleure
|
||||
|
Statistiek
|
||||
|---|---|---|---|---|
| Meeste toetspunte | 66 Gavin Hastings |
|||
| Meeste punte | 274 Andy Irvine |
|||
| Meeste drieë | In Toetse: 9 Andy IrvineIn alle wedstryde: 66 Mike Gibson |
|||
| Eerste wedstryd | ||||
Otago 3 - 8 Leeus (as Groot Brittanje)  (28 April 1888) |
||||
| Grootste oorwinning | ||||
| Manawatu 6 - 109 Leeus (28 Junie 2005) |
||||
| Grootste nederlaag | ||||
 Nieu-Seeland 38 - 6 Leeus(16 Julie 1983) |
||||
Die Britse en Ierse Leeus (Engels: British and Irish Lions) (Voorheen bekend as die Britse Eilande en tot 2001 bekend as die Britse Leeus) is 'n internasionale rugbyspan wat bestaan uit 'n keuring van die beste spelers van Engeland, Skotland, Ierland en Wallis. In rugbykringe word daar na die vier internasionaal rugbyunies gesamentlik as die "Tuis-Nasies" (Engels: Home Nations) verwys en daarom word daar soms na die Leeus as die "Tuis-Nasies-span" verwys. Leeuskeurders kan ook spelers wat nie te vore in toetse vir hulle unies gespeel het kies, maar dit gebeur uiters selde.
Gekombineerde rugbyspanne van die Verenigde Koninkryk van Groot Brittanje en Ierland het van 1888 af toere na die Suidelike Halfrond onderneem. Die eerste toer is as 'n kommersiële onderneming aangepak, sonder amptelike ondersteuning,[1] maar die ses besoeke wat daarop gevolg het voor die 1910 toer na Suid-Afrika (die eerste wat deur 'n komitee van die vier Tuisunies gekies) het al hoe groter ondersteuning van die owerhede gehad.[2] Slegs een van dié het egter verteenwoordigers van al vier nasies ingesluit.
In 1949 het die vier Tuis-Nasies gekombineer om 'n amptelike Toerkomitee te vorm[3] en vir die eerste keer was al die spelers van die span van 1950 na Nieu-Seeland internasionale spelers.[4] Die 1950's was 'n goue era vir Leeusrugby en eers in die 1970's het die styl begin om die substansie van oorwinnings in Nieu-Seeland en Suid-Afrika te ewenaar. Aanvanklik het swak georganiseerde Leeustoerspanne gereelde nederlae teen hulle gashere moes verduur, maar teen 1955 het die besoekers die wedstryde ernstig genoeg begin neem om die toer na Suid-Afrika 2-2 te deel. In die 1970's het die span 'n herlewing ervaar. Die laaste toer van die amateurs was in 1993.
