Gaan na inhoud

Slag van Coronel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Slag van Coronel
Deel van Eerste Wêreldoorlog

Die Duitse eskadron verlaat Valparaiso op 3 November 1914.
Datum 1 November 1914
Ligging Stille Oseaan naby Coronel, Chili
Resultaat Deurslaggewende Duitse oorwinning
Strydende partye
Verenigde Koninkryk Duitse Keiserryk
Bevelvoerders
Vlag van Verenigde Koninkryk Sir Christopher Cradock Graf Maximilian von Spee
Sterkte
2 gewapende kruisers
1 ligte kruiser
1 addisionele kruiser
2 gewapende kruisers
3 ligte kruisers
Ongevalle
1,570 dood
2 gewapende kruisers verloor
3 gewond

Die Slag van Coronel het plaasgevind op 1 November 1914 in die Stille Oseaan tydens die Eerste Wêreldoorlog net wes van die kus van Chili. 'n Duitse vlooteskader, onder bevel van Vise-admiraal von Spee, het slaags geraak met 'n Britse vlooteskader onder bevel van Skout-admiraal sir Christopher Cradock.

Duitse vlooteskader

[wysig | wysig bron]
  • Schanhorst, Kaptein: Schultz – dien ook as vlagskip met von Spee aan boord.
  • Gneisenau, Kaptein: Maerker
  • Leipzig, Kaptein: Haun
  • Dresden, Kaptein: Lüdecke
  • Nürnberg, Kaptein: von Schöberg

Britse vlooteskader

[wysig | wysig bron]
  • HMS Good Hope, Kaptein: P Francklin – dien ook as vlagskip met Cradock aan boord.
  • HMS Monmouth, Kaptein: F Brandt
  • HMS Glasgow, Kaptein: J Luce
  • HMS Otranto

Die geveg

[wysig | wysig bron]

Nadat die twee vloot eenhede van mekaar se teenwoordigheid bewus geword het, het hulle mekaar gekonfronteer. Op 31 Oktober het die Britse eenheid radio boodskappe van die Leipzig onderskep en daarna het Cradock die Duitse skepe gaan soek. Op 1 November 1914 om 16:20 het kaptein Luce die Duitse skepe waargeneem. In die slag wat volg is die Good Hope en die Monmouth gekelder terwyl die ander twee Britse skepe weggekom het.