Modelleringsklei: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Geskep deur die bladsy "Modelling clay" te vertaal
(Geen verskil)

Wysiging soos op 11:46, 4 Mei 2020

'n Borsbeeld van die beeldhouer Albert-Ernest Carrier-Belleuse, deur Auguste Rodin (1882). Terracotta, wat oorspronklik gevorm is uit klei.
Reuse klei beeldhouwerk in Caruaru (Brasilië).
Rose en seeskulpe gemaak van papierklei.
Industriële klei: 'n klei-model van 'n BMW.

Modellering van klei is enige middel van 'n groep smeebaar stowwe wat gebruik word in bou-en beeldhouwerk. Waaruit die materiaal bestaan en die produksieprosesse wissel aansienlik.[1]

Keramiek klei

Keramiek klei is 'n water-gebaseerde stof wat gemaak is van klei minerale en ander grondstowwe. Dit word gebakte teen 'n hoë temperatuur en die eindproduk lei tot keramiekware, soos terra cotta, erdeware en porselein tot gevolg het. Papierklei word deur pottebakkerklei verkry en dit is 'n medium wat 'n klein persentasie rou sellulose vesel bevat. Wanneer die klei in die oond bak, brand die papier uit en blei slegs die klei model agter. Gevolglik moet die hoë temperature van bak en glasuurwerk dieselfde wees

Olie-gebaseerde klei

Olie-gebaseerde klei bestaan uit verskillende kombinasies olies, was, en klei minerale.

Omdat die olies nie verdamp soos water nie, is olie-gebaseerde klei smeebaar, selfs as dit in 'n droë omgewing gelos word vir 'n lang tydperk. Artikels wat van olie-gebaseerde klei gemaak is, kan nie in kontak met vuur kom nie en is dus nie keramiek nie. Omdat stygende temperature die olie se viskositeit verminder en die smeebaarheid word beïnvloed deur verhitting of afkoeling van die klei. Olie-gebaseerde klei is nie oplosbaar in water nie. Dit kan hergebruik word en is dus 'n gewilde materiaal vir animasie kunsternaars om modelle mee te bou. Dit is beskikbaar in 'n verskeidenheid kleure en is nie giftig nie. Fyn detial werk kan op die klei gedoen word en dit is ook geskik vir die skep van klein beeldjies. Olie-gebaseerde klei is ook ideaal om as 'n vooraf vorm te dien waarop 'n model gebou gaan word uit 'n meer duursame materiaal, byvoorbeeld in die geval van motors en vliegtuie.


Olie-gebaseerde klei is verkrygbaar onder verskeie handelsmerke.

  • Plastilin (of Plasteline), is gepatenteer in Duitsland deur Franz Kolb in 1880, en is ontwikkel deur Claude Chavant in 1892 en geregistreer as handelsmerk in 1927.[2]
  • Plasticine is uitgevind in 1897 deur William Harbutt van Bathampton, Engeland.
  • Plastilina is geregistreer as handelsmerk oorspronklik as Roma Plastilina deur Sculpture House, Inc. Volgens hul webwerf is hul formule 100 jaar oud. Roma Plastilina bevat swael, en aangesien sekere verbindings nie wil stol in die teenwoordigheid van swael nie, is dit soms moeilik om vorms te bou vir industriële gebruike met Plastecine.
  • Verenigde State van Amerika is die vervaardiger van Van Aken International produseer swaelvrye Plastalina en Protolina; dit raak toenemend gewild vir vorms maak met silikoon en veselglas.

Polimeer klei

Klei is 'n modelleringsmateriaal wat in posisie bly wanneer dit verhit vanaf 129˚ tot 135˚ C vir 15 minute per 6 mm van die dikte, die klei krimp nie baie nie en verander ook nie veel in vorm tydens die bakproses nie. Die materiaal word wel klei genoem, maar dit bevat geen klei minerale nie. Polimeer klei word in handwerk en kunswinkels verkoop en word deur kunstenaars, amateurs en kinders gebruik. Dit is ook 'n gewilde materiaal in animasie, omdat dit statiese figure toelaat om gemanipuleer te word, raam vir raam.

Papier klei

Papier klei is handgemaak of kommersieel beskikbaar wat 'n klein persentasie rou sellulose vesel bevat. Die vesel verhoog die treksterkte van die droë klei en is in staat om droog in lug te word en is taamlik lig in gewig en die inkrimping van die beeldhouwerk is ook minimaal.[3]

Papier klei kan gebruik word vir kunswerk en die maak van poppe. Dit word ook in keramiek kunsateljees gebruik as beeldhouwerk en funksionele kuns.

Sien ook

Verwysings

  1. Putman, Brenda, (1939). The Sculptor’s Way: A Guide to Modelling and Sculpture. Farrar & Rinehart, Inc, New York, p. 8
  2. "Plasteline". sculpturetools.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2008.
  3. Hay, G. (2006). "A Paperclay Update". Ceramics Technical. pp. 39–40. Besoek op 23 Maart 2018.