Manneken Pis
Die Manneken Pis (soms ook Petit Julien genoem) is 'n bronsstandbeeld van sowat vyftig sentimeter hoog, wat in die hart van die Belgiese hoofstad Brussel staan. Manneken Pis is as 'n fontein ontwerp en beeld 'n klein seuntjie uit wat urineer, maar simboliseer tegelykertyd die onafhanklike gees van die Brusselaars. Die figuur is vandag saam met die Grand-Place of Groot Markplein van Brussel en die Atomium die bekendste simbole van die stad. Soortgelyke standbeeldjies kom ook in ander Vlaamse stede voor. Die Manneken Pis van Geraardsbergen, is 160 jaar ouer as die Brusselse een, maar nie naastenby so beroemd nie.
Die standbeeld is in 1619 deur Jérôme Duquesnoy geskep, en die Brusselaars het groot moeite gedoen om die figuur tydens die Franse beleg van die stad in 1695 te beskerm.
Toe die beeld op 26 Junie 1817 verdwyn het, verskyn die volgende gedig in 'n koerant om die stomgeslane Brusselaars te troos:
- Ey lieve meisjes! Staakt geschrei
- Al koomt gy door dees dievery
- een zoeten troost te missen;
- hij zal met nerstig onderzoek
- nog wel eens koomen uit den hoek
- om zonder schroom te pissen.
Die vertaling:
- Ey liewe meisies! Staak die geskreeu
- Al kom jy deur hierdie diefstal
- 'n soet troos te mis;
- hy sal met ernstige navorsing
- nog wel eens te voorskyn kom
- om sonder skroom te piss.
Gedurende die nag van 2 Oktober 1817 het 'n sekere Lycas, 'n dwangarbeider wat grasie verkry het, die beeld gesteel. Die volk was buitengewoon bekommerd. Oral is gesoek, en uiteindelik is die oorblyfsels van die beeldjie onder 'n hoop puin ontdek. Die stukke is weer aanmekaar gelas en gebruik om 'n gietvorm van te maak, waarmee die huidige brons beeldjie gegiet is en toe weer op sy oorspronklike fontein in die Stoofstraat terug geplaas is.
Daar is talle legendes rondom die ontstaan van die figuur. Een van hulle beweer dat dit 'n kind voorstel wat die lont van 'n bom, waarmee vyande die stad aan die brand wou steek, op sy eie manier geblus het. 'n Ander storie gaan oor 'n kind wat eers verdwyn het, maar later deur sy vader, 'n welgestelde Brusselse burger, in dieselfde houding gevind is as die Manneken Pis.
Dit is deesdae 'n tradisie om die Manneken Pis by besondere geleenthede met die kleredrag van 'n bepaalde beroep of die heilige van die dag aan te trek. Tans is daar honderde kostuums, waarvan die meeste in die Maison du Roi, 'n museum van die stad Brussel op die Grand-Place, bewaar word. Manneken Pis beskik onder meer ook oor 'n uniform, wat deur die voormalige staatshoof en partyleier van die Duitse Demokratiese Republiek, Erich Honecker, aan hom geskenk is.
Die waterstraal is vroeër jare tydens bepaalde feeste vervang deur minder deursigtige vloeistowwe soos heuningdrank en wyn. In 1890 is daar in Brussel twee dae lank fees gevier, waartydens die klein weldoener vir die laaste keer wyn en lambic, 'n Brusselse bier, aangebied het.
Eksterne skakel
[wysig | wysig bron]- (nl) (fr) (en) (es) Manneken Pis: Virtuele besoek
