Spontane ontbranding

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Groot komposhoop kan spontaan ontbrand indien dit nie korrek bestuur word nie

Spontane ontbranding of spontane ontsteking is 'n tipe van verbranding wat deur selfverwarming (toename in temperatuur as gevolg van eksotermiese reaksies) voorkom, gevolg deur 'n termiese wegholreaksie (selfverwarming wat vinnig versnel tot hoë temperature) en uiteindelik, ontsteking.[1]

Oorsake van ontsteking[wysig | wysig bron]

  1. 'n Stof met 'n relatief lae ontstekingstemperatuur (hooi, strooi, turf, ens) begin hitte vrystel. Dit kan op verskeie maniere gebeur, gewoonlik oksidasie met 'n bietjie water en in lug, bakteriële fermentasie genereer hitte.
  2. Die hitte is nie in staat om te ontsnap nie (hooi, strooi, turf, ens. is 'n goeie termiese isoleerders), en die temperatuur van die materiaal styg.
  3. Die temperatuur van die materiaal styg bo sy ontstekingspunt (selfs al word baie van die bakterieë vernietig deur die hitte).
  4. Verbranding begin as voldoende oksideermiddel, soos suurstof en brandstof, teenwoordig is en die reaksie word in warm wegholfases instand gehou.

Probleemmateriale[wysig | wysig bron]

  • Hooimiedens [2] en komposhope[3] kan self-ontsteek as gevolg van die hitte wat deur bakteriese fermentasie opgebou word.
  • Lynolie in 'n gedeeltelik beperkte ruimte (soos 'n hoop olie-deurweekte lappe uitgelaat in 'n onbedekte houer, veral as lappe daarna gebruik word met anti-vog oplosmiddel om van die olie skoon te maak) kan oksideer en lei tot die opbou van hitte en dus ontsteking.[4][5]
  • Steenkool kan spontaan ontbrand wanneer dit aan suurstof blootgestel word, wat veroorsaak dat dit reageer en verhit wanneer daar nie genoeg ventilasie vir verkoeling is nie.[6]
  • Pirietoksidasie is dikwels die oorsaak van steenkool wat spontaan ontsteek in ou mynuitskot.
  • Pistachioneute is hoogs vlambaar as dit in groot hoeveelhede gestoor word, en is geneig tot self-verwarming en spontane ontbranding.[7]
  • Groot mishope kan spontaan verbrand tydens toestande van uiterste hitte.
  • Katoen en linne. Wanneer hierdie materiaal in aanraking kom met poli-groente-olies (lynsaad, masseringolies), ontbind bakterieë die materiaal stadig, met die ontstaan van hitte. Indien hierdie materiaal dan op só 'n manier gestoor word dat hitte nie kan ontsnap nie, sal ontbinding vinniger plaasvind en hitte-opbou dus drasties toeneem. Sodra ontstekingstemperatuur bereik word, vind ontbranding plaas as voldoende oksidant teenwoordig is (bv. suurstof).

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • (en) Babrauskas, Vytenis (2003). Ignition Handbook. Boston: Society of Fire Protection Engineers. ISBN 978-0-9728111-3-2.
  • (en) Bowes, P. C. (1984) Self-heating: Evaluating and Controlling the Hazards, London: Department of the Environment, Building Research Establishment. ISBN 0-11-671364-X

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Babrauskas, p.369
  2. "Spontane ontbranding in hooimiedens" (PDF) (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 29 Oktober 2012. Besoek op 9 Mei 2008.
  3. "Spontane ontbranding in komposhope". Besoek op 12 Januarie 2009.
  4. "Fire – Reflectors" (in Engels). Wildwood Survival. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2019. Besoek op 16 Maart 2010.
  5. Babrauskas, pp.886-890
  6. (en) "The Fire Below: Spontaneous Combustion In Coal". DOE/EH-0320, Issue No. 93-4. VSA Departement van Energie. Mei 1993. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Mei 2010. Besoek op 22 Mei 2012.
  7. "Pistachio Nuts" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2020. Besoek op 5 November 2007.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.