Steggie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Steggies kan van die stingel, wortels of blare gemaak word.

Steggies is ’n tegniek wat gebruik word vir die vegetatiewe (aseksuele) voortplanting van plante. ’n Deel van die stingel, wortels of blare word afgesny en in ’n geskikte medium geplaas, soos klam grond, ’n potmengsel of minerale wol. Die steggie groei dan nuwe wortels, stamme, of albei en dit word 'n nuwe plant wat onafhanklik van die moederplant is.

Tegniek[wysig | wysig bron]

Om ’n steggie te maak, word ’n klein deel van die moederplant verwyder. Hierdie steggie word dan as ’n individuele plant gegroei. Aangesien die meeste steggies nie ’n eie wortelstelsel het nie, sal hulle waarskynlik van droogte doodgaan as hulle nie nat genoeg gehou word nie.

Hulle het ’n nat groeimedium nodig, maar ook nie so nat dat die steggie vrot nie. Die omgewing moet vogtig wees (dit beteken gewoonlik die steggie moet onder ’n plastiekvel of in ’n ander ingeslote ruimte geplaas word waar die lug vogtig gehou kan word). Daar moet ook gedeeltelike skadu wees. Nadat die steggie in die groeimedium geplaas is, moet dit goed natgemaak word met ’n fyn mis. Die medium moet uitdroog en dan weer natgemaak word.

Steggies moet ook op die regte manier gemaak word.

  • Die tyd moet reg wees; in lande met gematigde temperature moet dit in die lente gedoen word. As dit van harde stamme gemaak word, moet dit in die winter geskied.
  • Dit moet die regte grootte of hoeveelheid blare wees; lengtes van sagte stamme wissel tussen 5 en 15 cm en van harde stamme tussen 20 en 25 cm. Twee derdes van die blare van sagtestamsteggies moet verwyder word. By harde stamme moet al die blare verwyder word.
  • As die plant nie maklik sal groei nie, moet dit ’n groeihormoon kry om groei aan te moedig. Sommige plante se steggies groei makliker. Die meeste vetplantsteggies kan op ’n tafel gelos word en klein wortels sal vorm, en sommige ander plante se steggies kan in ’n beker water geplaas word.

Soorte steggies[wysig | wysig bron]

Verskeie dele van ’n plant kan gebruik word. Die algemeenste metodes is:

  • Stingelsteggies, waar ’n deel van die stingel gedeeltelik in grond geplant word, insluitende minstens een oog, of knop. Nuwe wortels sal vorm, gewoonlik by die oog.
  • Wortelsteggies, waar ’n deel van die wortel net onder die grondoppervlak begrawe word; dit sal nuwe uitloopsels maak.
  • Oogsteggies, waar ’n deel van ’n blaar of stingel met minstens een oog gebruik word.[1]
  • Blaarsteggies, waar ’n blaar op nat grond neergesit word. ’n Nuwe stingel en nuwe wortels moet vorm. Sommige blare sal ’n nuwe plant aan die onderpunt ontwikkel. By sommige spesies kan verskeie nuwe plante uit een blaar ontwikkel.

Die metode wat die suksesvolste vir ’n spesifieke plant is, moet gebruik word.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Eye cuttings description" (in Engels). Rooting-hormones.com. 1 Februarie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 November 2019. Besoek op 21 Februarie 2010.
  2. "Certain plant species having more success with certain types of cuttings" (in Engels). Healthrecipes.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Oktober 2019. Besoek op 21 Februarie 2010.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]