Termogravimetrie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die ontbinding van kalsiumoksalaat

Termogravimetrie (TG of TGA) is 'n analitiese tegniek wat weegtegniek en termiese beheer met mekaar verbind.

In 'n Termogravimetriese instrument hang die een arm van die juk van 'n elektroniese balans in 'n oond wat se temperatuurverloop met 'n rekenaar geprogrammeer kan word, hoewel dit gewoonlik net vir verhitting geld. Koeling is gewoonlik nie programmeerbaar nie. Daar is gewoonlik ook 'n gasstroom deur die oond van 'n inerte gas soos stikstof. In sommige instrumente kan 'n oorskakeling naar 'n tweede gas soos suurstof or lug geprogrammeer word.[1]

Dinamies[wysig | wysig bron]

Die intrument lewer 'n meting van die gewig van 'n monster as funksie van die temperatuur. Die belangrikste doel van hierdie meting is om te kyk by watter temperatuur die monster massa verloor omdat dit onbind en hoeveel gewig dit is. In die geval van kalsiumoksalaat gaan dit in drie stappe. Uit die stoigiometriese veranderings kan opgemaak word dat eers water verloor word, daarna koolstofmonoksied en uiteindelik koolstofdioksied.

Staties[wysig | wysig bron]

Dit is egter ook moontlik om waar te neem hoeveel gewig gewen word wanneer 'n monster 'n oksied vorm by 'n konstante hoë temperatuur onder suurstof. Die temperatuurprogram is dan byv. warm op tot hierdie hoë temperatuur, skakel die gas na suurstof om en hou die temperatuur konstant.

Ontleding van die gasvormige produkte[wysig | wysig bron]

Dit is moontlik om die uitlaatgasse in 'n instrument te lei waar hulle verder ondersoek word, maar dit vereis spesiale instrumentasie.

Aanwending[wysig | wysig bron]

Die tegniek word dikwels in kombinasie met ander tegnieke toegepas. Dit kan ander termiese tegnieke wees soos DSC. Maar die termiese program kan ook gestop word om die monster uit die instrument te neem en dit aan ;n ander tegniek te onderwerp, soos XRD.

Verwysing[wysig | wysig bron]

  1. "Thermogravimetric analysis (TGA)". LibreText. Besoek op 22 Julie 2023.