Virtuele masjien

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
VirtualBox

In rekenaarwetenskap is 'n virtuele masjien sagteware wat 'n werklike rekenaar naboots.

Definisies[wysig | wysig bron]

'n Virtuele masjien is oorspronklik deur Popek en Goldberg as 'n doeltreffende, geïsoleerde duplikaat van 'n werklike masjien beskryf. Huidige gebruike sluit virtuele masjiene in wat geen ooreenkoms met enige werklike hardeware het nie.[1]

'n Voorbeeld: 'n Program wat in Java geskryf is kan dienste van die Java Runtime Environment ontvang deur bevele te voer waarvan die resultate weer deur die Java sagteware weergegee word. Deur hierdie dienste aan die program te verskaf tree die Java sagteware op as 'n "virtuele masjien" deur die plek in te neem van die bedryfstelsel of die hardeware waarvoor die program gewoonlik spesifiek voor geskryf sou moes word.

Virtuele masjiene word verdeel in twee hoofkategorieë, gebaseer op hul gebruik en die mate waarin hulle met 'n werklike masjien ooreenstem. 'n Stelsel virtuele masjien verskaf 'n volledige stelselplatform wat die uitvoer van 'n volledige bedryfstelsel ondersteun. In teenstelling daarmee sal 'n proses virtuele masjien ontwerp wees om slegs 'n enkele program of proses te loop. 'n Noodsaaklike eienskap van 'n virtuele masjien is dat die sagteware wat daarop uitgevoer word beperk word tot die hulpbronne en abstraksies wat deur die virtuele masjien verskaf word.

Stelsel virtuele masjiene[wysig | wysig bron]

Stelsel virtuele masjiene of soms ook hardeware virtuele masjiene genoem laat die verdeling van die onderliggende fisiese masjien tussen verskillende virtuele masjiene toe, wat elkeen sy eie bedryfstelsel loop. Die sagteware laag wat die virtualisasie verskaf word die virtuele masjien monitor of hypervisor genoem. 'n Hypervisor kan direk op hardeware of bo-op 'n bedryfstelsel loop.

Die hoofvoordele van stelsel virtuele masjiene is:

  • meervoudige bedryfstelsels kan saam op dieselfde rekenaar loop en terselfdertyd sterk van mekaar geïsoleer wees;
  • die virtuele masjien kan 'n instruksiestel argitektuur verskaf wat anderste is as die van die werklike masjien.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Smith, Daniel E.; Nair, Ravi (2005). "The Architecture of Virtual Machines". Computer. IEEE Computer Society. 38 (5): 32–38. doi:10.1109/MC.2005.173.