Gaan na inhoud

Vlakteburg

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die waterburg Trakai in die gelyknamige Litause nedersetting
Die kasteel Pfalzgrafenstein is op 'n riviereiland in die Ryn opgerig

'n Vlakteburg is 'n burg of kasteel wat volgens die topografiese burgtipologie in 'n vlakte of op 'n dalbodem opgerig is en veral in laaggeleë gebiede soos Denemarke, Noord-Pole, die Baltiese lande, Nederland en die Noord-Duitse Laagvlakte aangetref word. Enkele vlakteburge het temidde van bergagtige terrein ontstaan, byvoorbeeld as eilandburge wat in valleie op 'n riviereiland geleë was.

Hulle word onderskei van hoogteburge wat op 'n natuurlike heuweltop of bergpiek gebou is. Omrede 'n vlakteburg nie so maklik verdedig kon word soos 'n hoogteburg nie, is ander bouplekke gekies wat 'n strategiese voordeel vir verdedigers kon bied soos rivier- en meereilande of moerasgebiede. In gevalle waar só 'n natuurlike hindernis nie beskikbaar was nie, is dit kunsmatig geskep met die bou van watergevulde of droë slote ("gragte"), verdedigingswalle, palisadeheinings of ringmure. Om die bouterrein vir 'n burg te verhoog, is kunsmatige heuwels dikwels opgehoop. Daarnaas kon vlakteburge van torings voorsien wees.