Waldrada

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Waldrada († 9 April na 869) was 'n byvrou van die Frankiese koning Lotharius II van Lotaringe.

Sy stam uit 'n adellike familie van die Maas-Moesel-streek.

Lothar se huwelik (855) met Theutberga het kinderloos gebly. Van 857 tot sy dood in 869 probeer Lothar onsuksesvol om van Theutberga te skei, om sodoende 'n geldige huwelik met Waldrada te kan sluit. Die egskeiding is in besonder deur Pous Nicolaas I verwerp. Nicolaas I het die konsilie ontbind wat hom ten gunste van die egskeiding uitgespreek het, die lede ge-ekskommuniseer en die besluite van die konsilie nietig verklaar. 'n Beleg van Rome deur die Karolingers het ook nie sy besluit verander nie.

Lothar II en Waldrada het saam vier kinders gehad:

  • Hugo (* 855/860; † na 900), Hertog in Elsas
  • Gisela van Nivelles (* 860/865; † 907), Abdis van Nivelles en Fosses
  • Berta van Lotringe (863-925), Gravin van Arles en markgavin van Tuszië
  • Ermengard († 6 Augustus in 895/898), non

Na Lothar se dood, het Waldrada in die klooster van Remiremont ingetree, waar sy ook later begrawe is.

Literatuur[wysig | wysig bron]

  • Reinhold Rau (Hrsg.): Quellen zur Karolingischen Reichsgeschichte. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1961/62 (lateinisch/deutsch; Meer inligting oor Waldrada in die Annales Xantenses en die Annales Bertiniani).
  • Bernd Schneidmüller: Waldrada. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Band 8, LexMA-Verlag, München 1997, ISBN 3-89659-908-9, Sp. 1958–1959.