Wapen van Nieu-Seeland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Wapen van Nieu-Seeland (sedert 1956)

Die wapen van Nieu-Seeland is Nieu-Seeland se amptelike heraldiese simbool. Die oorspronklike wapen is in 1911 deur koning George V verleen en die huidige weergawe ​​is deur koningin Elizabeth II in 1956 voorgestel.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Tot 1911 het Nieu-Seeland die heraldiese wapen van die Verenigde Koninkryk gebruik. 'n wedstryd is gehou en 'n wenner was opgetel. In 1956 is die wapen tot sy huidige ontwerp verander.

Beskrywing[wysig | wysig bron]

Wapen van Nieu-Seeland (1911-1956)

Die wapen vertoon 'n skild met vier kwadrante wat verdeel word deur 'n sentrale lyn. Die eerste kwadrant vertoon die vier sterre op die vlag van Nieu-Seeland, die tweede kwadrant vertoon 'n goue vag, wat die land se landboubedryf verteenwordig, die derde vertoon 'n ​​gerf koring vir die landbou, en die vierde kwadrant vertoon gekruisde hamers vir mynbou. Die sentrale bleek vertoon drie galeie, wat Nieu-Seeland se maritieme natuur en die Cook-Straat verteenwordig. Die regte skildhouer is 'n Europese vrou wat die vlag van Nieu-Seeland hou, terwyl die linke skildhouer 'n Maori-vegter is, wat 'n Taiaha (vegwapen) hou en 'n Kaitaka (vlasmantel) dra. Die skild is bekroon deur die kroon van Sint Edward, wat die kroon van die monarg van Nieu-Seeland weerspieël. Die wapen word hieronder deur 'n silwer strook begrens, waarop die amptelike Engelse landsnaam "New Zealand" geskryf is, met twee varingsblare ná links en regs.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.