Gaan na inhoud

Witsee-Oossee-kanaal

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Verloop van die Witsee-Oossee-kanaal
Gevangenearbeid tydens die bou van die Belomorkanaal, 1931–1933

Die Witsee-Oossee-kanaal (Russies: Беломо́рско-Балти́йский кана́л, Belomorsko-Baltijskij kanal (BBK)) is 'n skeepskanaal wat op 2 Augustus 1933 geopen is. Dit verbind die Witsee en die Oossee naby Sint Petersburg. Die oorspronklike naam was Belomorsko-Baltijski Kanal imeni Stalina, die "Stalin-Witsee-Oossee-kanaal", en is afgekort as Belomorkanal. Tydens die bou daarvan het tot 100 000 Goelag-gevangenes gesterf.

Die kanaal loop parallel aan 'n aantal riviere en twee mere, die Onega- en Wigozeromeer. Die totale lengte is 227 km (141 myl). Die kanaal se ekonomiese waarde word tans beperk deur sy diepte, slegs 4 meter (12 voet), wat dit vir baie vaartuie onmoontlik maak om dit te gebruik.

Die Sowjetunie het die kanaal as 'n voorbeeld van die sukses van die Eerste Vyfjaarplan voorgehou. Die kanaal is vier maande voor die teikendatum voltooi. Die hele kanaal is gebou oor 'n tydperk van twintig maande, tussen 1931 en 1933, byna geheel en al met handearbeid.

Dit was die eerste groot projek wat met die dwangarbeid van Goelag-gevangenes gebou is. BBLAG, die direktoraat van die BBK-kamp, het 'n arbeidsmag verskaf wat op 150 000 gevangenes geskat word. Die Sowjetunie het die projek voorgehou as bewys van die doeltreffendheid van die Goelag. Gevangenes is deur sogenaamde korrektiewe arbeid, "hervorm" onder wrede werksomstandighede in die BBK-kamp. 'n Sorgvuldig beplande besoek aan Belomorkanal het die ergste vergrype weggesteek van 'n groep Russiese skrywers en kunstenaars, onder wie Maksim Gorki, Aleksei N. Tolstoi, Viktor Sjklofski en Michail Zosjtsjenko, wat die projek lof toegesing het.

Die kanaal word herdenk deur die Russiese sigarethandelsnaam Belomorkanal.

Omdat die kanaal so vlak is, is dit nutteloos vir die meeste vaartuie en vandag trek dit slegs ligte verkeer – 10 tot 40 bote per dag. Selfs al is dit destyds reeds as 'n totale mislukking beskryf, het Stalin dit ontken en was hy oënskynlik baie trots op die kanaal.

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • Paul R. Gregory, Valery Lazarev en V. V. Lazarev, Economics of Forced Labor: The Soviet Gulag, Hoover Institute Press, Oktober, 2003, slapband, 356 bladsye, ISBN 0817939423

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]