Wenera 11: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
→‎Wenteltuig: Verbeter
Lyn 21: Lyn 21:


Die sending het in Februare 1980 geëindig. Wenera 11 is tans in 'n heliosentriese wentelbaan wentelbaan met 'n [[Apside|perikiterion]] van 0.69 [[Astronomiese eenheid|AE]], [[Apside||apokiterion]] van 1.01 AE, [[Eksentrisiteit (sterrekunde)|eksentrisiteit]] van 0.19, 'n [[baanhelling]] van 2.3 grade en en 'n omwentelingstyd van 284 dae.
Die sending het in Februare 1980 geëindig. Wenera 11 is tans in 'n heliosentriese wentelbaan wentelbaan met 'n [[Apside|perikiterion]] van 0.69 [[Astronomiese eenheid|AE]], [[Apside||apokiterion]] van 1.01 AE, [[Eksentrisiteit (sterrekunde)|eksentrisiteit]] van 0.19, 'n [[baanhelling]] van 2.3 grade en en 'n omwentelingstyd van 284 dae.

== Landingstuig ==
Die landingstuig het instrumente aanboord gehad om die temperatuur en die samestelling van die atmosfeer en grondmonsters te ontleed. Daar was ook 'n toestel genaamd Groza aanboord om vir [[weerlig]] te soek.
<!--
<!--
==Flight platform==
==Flight platform==
Lyn 39: Lyn 42:


The mission ended in February, 1980. Venera 11 is currently in [[heliocentric orbit]], with [[Periapsis|perihelion]] of 0.69 AU, [[Apoapsis|aphelion]] of 1.01 AU, [[Orbital eccentricity|eccentricity]] of 0.19, [[Orbital inclination|inclination]] of 2.3 degrees and [[orbital period]] of 284 days.
The mission ended in February, 1980. Venera 11 is currently in [[heliocentric orbit]], with [[Periapsis|perihelion]] of 0.69 AU, [[Apoapsis|aphelion]] of 1.01 AU, [[Orbital eccentricity|eccentricity]] of 0.19, [[Orbital inclination|inclination]] of 2.3 degrees and [[orbital period]] of 284 days.

== Lander ==
The lander carried instruments to study the temperature and atmospheric and soil chemical composition. A device called Groza was intended to search for [[lightning]] on Venus. Both Venera 11 and Venera 12 had landers with two cameras, each designed for color imaging, though Soviet literature does not mention them.
Each failed to return images when the lens covers did not separate after landing due to a design flaw. The soil analyzer also failed.
A gas chromatograph was on board to measure the composition of the Venus atmosphere, as well as instruments to study scattered solar radiation. Results reported included some evidence of lightning,<ref>{{Cite journal |last=Lorenz |first=Ralph D. |date=2018-06-20 |title=Lightning detection on Venus: a critical review |journal=Progress in Earth and Planetary Science |volume=5 |issue=1 |page=34 |doi=10.1186/s40645-018-0181-x |bibcode=2018PEPS....5...34L |issn=2197-4284 |doi-access=free }}</ref> a high [[isotopes of argon|Ar<sup>36</sup>/Ar<sup>40</sup>]] ratio, and the discovery of [[carbon monoxide]] at low altitudes.<ref name=NSSDC-VDC>{{cite web |url=https://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraft/display.action?id=1978-084D |title=Venera 11 Descent Craft|website=NASA Space Science Data Coordinated Archive|access-date=November 6, 2019}}</ref>
-->
-->



Wysiging soos op 19:41, 9 Januarie 2024

Wenera 11 (Russies: Венера-11 wat Venus 11 beteken) is 'n onbemande Sowjetse ruimtetuig wat deel van hul Wenera-ruimteprogram was om Venus te verken. Dit is om 03:25:39 UTC op 9 September 1978 gelanseer.[1]

Die landingstuig het op 23 Desember 1978 van die wenteltuig geskei en twee dae later die atmosfeer van Venus binnegedring op 25 Desember teen 11,2 km/s. Gedurende die daalfase was aerodinamiese remme en valskerms gebruik om die snelheid te verminder en laastens atmoseerremme. Die landingstuig het 'n sagte landing gemaak om 06:24 Moskoutyd (03:24 Universele Tyd) op 25 Desember nadat dit vir ongeveer 'n uur gedaal het. Die snelheid waarmee die tuig die oppervlakte getref het was ongeveer 7 tot 8 m/s.[2][3]Inligting was gestuur na die Aarde via die wenteltuig wat as herhaler gedien het; dit het aangehou totdat die wenteltuig na 95 minute na landing buite reik geraak het. Die landingskoördinate was 14°S 299°E.

Wenteltuig

Nadat die wenteltuig van die landingstuig geskei het, het die wenteltuig voortgegaan op sy heliosentriese wentelbaan. Dit het amper met Venus gebots op 25 Desember 1978 op 'n hoogte van ongeveer 35,000 km. Die wenteltuig het as 'n kommunikasie herhaler vir die landingstuig gedien vir 95 minute totdat dit buite reik geraak het. Daarna het dit sy eie metings van die tussenplantêre ruimte na die Aarde gestuur.[4]

Die wenteltuig was toegerus met sonwind bespeurders, ionosfeer elektron instrumente en twee gammastraal-uitbarstig bespeurders - die Sowjetvervaardigde KONUS en die Frans-vervaardigde SIGNE 2. Daar was SIGNE 2 bespeuders gelyktydig geïnstalleer op die Wenera 12 en Prognoz 7-satelliete wat toegelaat het dat gammastraal bronne se posisie bepaal kon word met triangulasie. Voor en na die verby vlugte van Wenera 11 en Wenera 12 het die twee tuie die tydprofiele van 143 gammauitbarstings opgelewer wat gelei het tot die eerste katelogus van sodanige insidente. Wenera 11 het sy laaste gammastraaluitbarsting op 27 Januarie 1980 gerapporteer.

Die instrumente en eksperimente aanboord was:[5]

  • 30–166 nm Uitermatige UV spektrometer
  • Saamgestelde plasma spektrometer
  • KONUS Gammastraal uitbasting bespeurder
  • SNEG Gammastraal uitbarsting bespeuder
  • Magnetometer
  • 4 Halfgeleier tellers
  • 2 Gasafskeidings tellers
  • 4 Scintillation tellers
  • Halfronde proton teleskoop

Die sending het in Februare 1980 geëindig. Wenera 11 is tans in 'n heliosentriese wentelbaan wentelbaan met 'n perikiterion van 0.69 AE, |apokiterion van 1.01 AE, eksentrisiteit van 0.19, 'n baanhelling van 2.3 grade en en 'n omwentelingstyd van 284 dae.

Landingstuig

Die landingstuig het instrumente aanboord gehad om die temperatuur en die samestelling van die atmosfeer en grondmonsters te ontleed. Daar was ook 'n toestel genaamd Groza aanboord om vir weerlig te soek.

Verwysings

  1. "Venera 11". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2015. Besoek op 10 Desember 2012.
  2. "Venera 11 Descent Craft Launch and Orbital Information". NASA Space Science Data Coordinated Archive. Besoek op 6 November 2019.
  3. "Venera 11 – Detail". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 November 2019. Besoek op 10 Desember 2012.
  4. "Venera 11". NASA Space Science Data Coordinated Archive. Besoek op 6 November 2019.
  5. Mitchell, Don P. "Drilling into the Surface of Venus". Besoek op 13 April 2013.


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.