Araroet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Araroet
Wetenskaplike klassifikasie edit
Domein: Eukaryota
Koninkryk: Plantae
Klade: Tracheofiete
Klade: Angiospermae
Klade: Eensaadlobbiges
Klade: Commelinids
Orde: Zingiberales
Familie: Marantaceae
Genus: Maranta
Spesie:
M. arundinacea
Binomiale naam
Maranta arundinacea
Sinonieme[1]
  • Maranta indica Tussac
  • Maranta minor Chantrier ex André
  • Maranta ramosissima Wall.
  • Maranta sylvatica Roscoe ex Sm.
  • Maranta tessellata var. kegeljanii E.Morren
  • Phrynium variegatum N.E.Br., nom. illeg.

Araroet (ook bekend as pylwortel) is 'n maklik verteerbare eetbare stysel wat oorspronklik slegs vervaardig is uit die wortels van die plant Maranta arundinacea.

Voorkoms[wysig | wysig bron]

Hierdie bossieagtige meerjarige M. arundinacea is inheems in die tropiese reënwoude van die noordooste van Suid-Amerika en op die Wes-Indiese Eilande.

Plant[wysig | wysig bron]

Die plant het stingels tot 1½ m lank, baie blare en wit blomme. Die wortelstokke word tot 30 cm lank en die knolle bevat stysel met besondere eienskappe. As die knolle vol is van die stysel word hulle geoes, geskil, goed gewas en fyn gerasper tot pulp en daarna verwerk tot 'n ligte wit poeier. Dit kan dus vergelyk word met aartappels, patats, taro en kassawe.

Gebruik[wysig | wysig bron]

Araroet bevat geen vitamiene en baie min proteïne. As die poeier in water gekook word, word dit 'n reukloose, kleurlose en amper smaaklose deurskynende jellie. Dit leen hom besonder goed tot die gebruik in die maak van koekies, sjokolade en vla en as verdikker in soppe.

Ander plante[wysig | wysig bron]

Regte araroet word slegs vervaardig uit M. arundinacea. Die naam word egter dikwels verkeerdelik gebruik vir stysel wat uit ander plante berei word en dan as 'n plaasvervanger vir die skaarser, beter en duurder araroet aangebied word. So is bv. Curcuma augustifolia (familie van borrie) inheems aan die Oos-Indiese eilande en sy wortels is ook ryk aan setmeel. Kassawemeel word ook dikwels as araroet verkoop, maar dit het nie die voedingswaarde en jelllievormende eienskappe nie.

Etimologie[wysig | wysig bron]

Die naam van die plant, die poeier en die jellie kom waarskynlik uit die tale van die noordooste van Suid-Amerika. Engelse koloniste het daarvan “arrowroot” gemaak, wat in Afrikaans en Nederlands vertaal word as pylwortel.

Lees ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "World Checklist of Selected Plant Species".