Kiebla

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die huidige kiebla van Islam is na die Kaäba.

Die kiebla of kibla (Arabies: قبلة|, "rigting") is die rigting waarin Moslems moet kyk wanneer hulle bid. Dit is die rigting van die Kaäba in Mekka. Die meeste moskees het ’n muur met ’n nis bekend as die mihrab wat die kiebla aandui.

Moslems bid almal in dieselfde rigting om die aanbidding van een God (Allah) te simboliseer. Die kiebla het ’n groter funksie ook, soos dat die kop van ’n dier wat met die halaal-metode geslag word, gewoonlik met die kiebla ooreenstem. Ná hul dood word Moslems begrawe met die liggaam teen ’n regte hoek met die kiebla en die gesig gedraai in die rigting van die kiebla.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Wêreldkaart gesentreer op die Kaäba in Mekka, die kiebla word met groen lyne getoon.
Die kiebla was voorheen in die rigting van die Tempelberg in Jerusalem, waar die Al-Aqsa-moskee vandag staan.
Die Moskee van die Twee Kieblas, waar die kiebla in die rigting van Mekka verander is.

Tradisioneel was die kiebla in die rigting van die Edele Heiligdom in Jerusalem. Dit is 13 jaar lank, van 610 tot 623 n.C., gebruik. Op 11 Februarie 624 het die profeet Mohammed die kiebla verander in die rigting van die Kaäba in Mekka.[1][2] Volgens die vertelling van Mohammed se metgeselle het die verandering skielik gebeur tydens die middaggebed in Medina, in ’n moskee wat nou as die Masdjid Kiblatain (Moskee van die Twee Kieblas) bekend is.[2] Mohammed het die gebed gelei toe hy ’n openbaring van Allah ontvang om die Kaäba as die kiebla te aanvaar (letterlik: "wend u aangesig na die Heilige Moskee", Koran 17:144).[2] Mohammad het hom dadelik in die rigting van Mekka gedraai, en dié wat saam met hom gebid het, het sy voorbeeld gevolg.[2]

Sommige beweer die Koran noem nie Jerusalem as die eerste kiebla nie en dat die praktyk om na Jerusalem te kyk, net in tradisionele biografieë van Mohammed en hadit-versamelings genoem word.[3] Daar word geglo die Joodse gebruik om na Jerusalem te draai tydens gebed kon die Islamitiese kiebla beïnvloed het.[4] Ander glo die gebruik van Jerusalem as die kiebla was om Jode in Medina te probeer oorreed om hulle tot die Islam te bekeer of om "hul harte te wen".[5] Toe die verhouding met die Jode versuur, het Mohammed die kiebla na Mekka verander.[4] ’n Ander rede wat aangegee word vir die verandering van die kiebla, is dat die Jode die gebruik van Jerusalem beskou het as ’n teken dat Moslems hul geloof wou aanneem. Die verandering was glo om ’n einde te bring aan dié siening.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. In the Lands of the Prophet, Time-Life, bl. 29
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 William Montgomery Watt (7 Februarie 1974). Muhammad: prophet and statesman. Oxford University Press. pp. 112–113. ISBN 978-0-19-881078-0. Besoek op 29 Desember 2011.
  3. Tamar Mayer; Suleiman Ali Mourad (2008). Jerusalem: idea and reality. Routledge. p. 87. Besoek op 5 Oktober 2010.
  4. 4,0 4,1 Britannica; Dale Hoiberg; Indu Ramchandani (2000). Students' Britannica India. Popular Prakashan. p. 224. Besoek op 5 Oktober 2010.
  5. 5,0 5,1 Yohanan Friedmann (2003). Tolerance and coercion in Islam: interfaith relations in the Muslim tradition. Cambridge University Press. p. 31. Besoek op 5 Oktober 2010.[dooie skakel]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]